Wprowadzone zmiany

 

26.06.2023

Zaktualizowano dokument o wymiarowaniu osi "Z" w profilu frezarki <CZYTAJ>

 

Aktualizacja 5.7.0 z dnia 13.06.2023

O szczegółach można przeczytać w dokumencie <TUTAJ> 

W dziale Download zamieszczono aktualizację FirmaWare dla kontrolerów "M" oraz "P" w wersji 7.0.0.
Archiwum dla kontrolera "M" zawiera FirmWare dla różnych odmian płyty "M".

Uwaga! Wbrew krótkiej liście zmian, zmiany są bardzo rozlegle - szczególnie na poziomie FirmWare.

 

16.02.2023

Kontroler typ "M" ponownie dostępny w sprzedaży. 

 

Aktualizacja 5.6.0 z dnia 9.02.2023

O szczegółach można przeczytać w dokumencie <TUTAJ> 

W dziale Download zamieszczono aktualizację FirmaWare dla kontrolera "P" wspierającą funkcje z wersji 5.6.0.

W dziale Download można również znaleźć, jak do tej pory najobszerniejszą, instrukcję użytkownika <TUTAJ>

 

Aktualizacja 5.5.2 z dnia 28.09.2022

O szczegółach można przeczytać w dokumencie <TUTAJ>

 

Aktualizacja 5.5.1 z dnia 22.07.2022

O szczegółach można przeczytać w dokumencie <TUTAJ>

 

13.07.2022

W sklepie dodano nowy produkt - kontroler typ "P". INFO

 

Aktualizacja 5.5.0 z dnia 09.03.2022

O szczegółach można przeczytać w dokumencie <TUTAJ>

 

Aktualizacja 5.4.2 z dnia 13.12.2021

O szczegółach można przeczytać w dokumencie <TUTAJ>

W dziale download można znaleźć nowe FirmWare do płyt M (5.10) - aktualizacja nie jest konieczna jeśli nie zamierzamy korzystać z nowych funkcji.

 

Aktualizacja 5.4.0 z dnia 12.07.2021

O szczegółach można przeczytać w dokumencie <TUTAJ>

W dziale download można znaleźć nowe FirmWare do płyt M (5.07) - konieczne, jeśli zamierzamy korzystać z profilu tokarki. Udostępniono też poprzednie FV 5.06

 

Aktualizacja 5.3.0 z dnia 08.03.2021

O szczegółach można przeczytać w dokumencie <TUTAJ>

 

Aktualizacja 5.2.1 z dnia 05.01.2021

O szczegółach można przeczytać w dokumencie <TUTAJ>

W dziale download można znaleźć nowe FirmWare do płyt M (5.05). Jeżeli nie zamierzamy korzystać z enkodera wrzeciona, to nie ma potrzeby aktualizacji.

W opisie zmian należy zwrócić uwagę na dział "Import ustawień starego typu" gdyż obecna wersja różni się pod tym względem od poprzednich.

 

Aktualizacja 5.1.0 z dnia 02.11.2020

O szczegółach można przeczytać w dokumencie <TUTAJ>

UWAGA ! Użytkownicy manipulatorów MPG XHC - dla wersji 5.1 pliki instalacyjne należy jeszcze raz pobrać
z działu download gdyż dotychczasowe nie są w pełni kompatybilne z aktualną wersją.

 

Aktualizacja 5.0.0 z dnia 04.06.2020

O szczegółach można przeczytać w dokumencie <TUTAJ>

.

 

Aktualizacja 4.5.1 z dnia 16.12.2019

O szczegółach można przeczytać w dokumencie <TUTAJ>.

 

 

Aktualizacja 4.5.0 z dnia 04.12.2019

O szczegółach można przeczytać w dokumencie <TUTAJ>.
Najważniejszą różnicą, jest współpraca z nową płytą "M" <INFO>, która zastępuje dotychczasowe E i F.
Podstawowe cechy płyty "M" to STEP do 1MHz, oraz pełne pięć osi (XYZAB)

W dziale download można pobrać FirmWare 5.0.1 dla kontrolerów A,B,E,F gdzie:

Zmieniono metodę generowania sygnału STEP - teraz STEP ma wypełnienie 1:1 w całym zakresie częstotliwości.
Dodano obsługę ramp dla osi technicznej, oraz jej rożnych metod bazowania.
Dodano obsługę trybu prędkościowego dla MPG podłączonego do wejść kontrolera.

UWAGA! FW w tej wersji nie należy używać z programem sterującym  w wersji niższej niż 4.3.0 !

 

Zaktualizowano dokument o makrach pod kątem nowych funkcji osi technicznej.

 

29.04.2019

W dziale Download w tabeli "Dokumenty związane z HARDWARE" można pobrać plugin i dokumentację do bezprzewodowego zadajnika MPG XHC WHB04B-4 INFO  - czyli nowszej wersji zadajnika XHC HB04.
Oprogramowanie do zadajnika udało się opracować dzięki firmie www.adroautomatyka.pl  - w której można je nabyć.

 

Aktualizacja wersji 4.4.1 z dnia 25.03.2019

Kilka usprawnień w cam. O szczegółach można przeczytać w dokumencie <Tutaj>.

 

 

Wersja 4.4.0 z dnia 13.03.2019

 

Dokonano szeregu zmian w CAM o czym można przeczytać w osobnym dokumencie <Tutaj>
Uwaga! - Funkcje procesów 3D wymagają nowego (płatnego) klucza licencyjnego.
Klucz, który do tej pory był darmowy nazywa się teraz STANDARD, klucz wyższy EXTENDED. Więcej o kluczach  <Tutaj>.

 
Zmiany w programie głównym.
Narzędzie po wymianie jedzie bezpośrednio na nowe miejsce.
W ustawieniach dodano watchdog klawiatury czyli timer, który automatycznie wyłącza jog-a jeśli przez określony czas nie ma impulsów
z klawiatury. (Ustawienia osi/parametry wspólne)
Zlikwidowano okno "Ustaw" pod licznikami. Teraz aby ustawić pozycję danej osi klikamy w jej licznik.
W okienku jedź do.. dodano kalkulatory.

Rozbudowano wybór kroków dla impulsatora MPG. W ustawieniach (I/O / impulsator zadajnika)
Możemy wpisać cztery wartości. Z poziomu PLC wystarczy nadać wejściom nazwy WH_STEP_1 .. WH_STEP_3
Zapalenie bitu WH_STEP_1 oznacza, że zadajnik będzie pracował z krokiem wpisanym w pole 1. Jeśli nie jest zapalony żaden bit używana jest wartość z pola nr zero. Jeśli zapalone są więcej niż jeden to używany jest ten o najniższym numerze. Mnożnik trybu szybkiego nadal działa dla wybranego kroku.
Przykład deklaracji w plc:
#NAME_I 10 = WH_STEP_1
#NAME_I 11 = WH_STEP_2

 

 

Aktualizacja wersji 4.3.4 R4 z dnia 23.10.2018

 

Znaleziono błąd, który objawiał się tym, że jeśli oś wykonywała serię bardzo krótkich ruchów to mogły być one ignorowane nawet jeśli sumarycznie było to spory odcinek - w efekcie powstawało zjawisko wizualnie podobne do gubienia kroku.
 
Kilka kolejnych poprawek w CAM:
Nie stosował ustawień ściągnij do zera i scalaj przy pierwszym otwarciu pliku.
Jeśli przy zapisie pliku nie zmieniono nazwy w oknie wyboru pliku, to plik był zapisywany z rozszerzeniem jakim był plik źródłowy np .dxf

W folderze z programem znajduje się folder "For translators" gdzie znajdują się pliki i opis umożliwiające lokalizację programu.

 

 

Aktualizacja wersji 4.3.4 R2 z dnia 8.10.2018

 

Kilka poprawek w CAM:
Funkcja "rozbij blok" zawieszała program.
Poprawiono błąd "usuń naddatek" przy offsecie dla konturów otwartych (nie zawsze był z właściwej strony).
Funkcja "Rozciągnij" nie zmienia już strony konturów otwartych.
Poprawiono obliczanie ścieżki fazowania - naddatek jest precyzyjniej wyznaczany.

 

 

29.09.2018 

W sklepie dodano nowy produkt - moduł rozszerzenia liczby wejść/wyjść dla kontrolerów E / F. INFO

 

 

Wersja 4.3.4 z dnia 27.09.2018

 

Zmiany w programie głównym:
Nowy układ okna konfiguracji kontrolera.
W ustawieniach kontrolera dodano możliwość zapisania i odczytania kopii ustawień (zakładka backup).

Zmiany w CAM:
W operacjach pocket i offset można podawać ujemny naddatek.
Dla procesu offset i wejścia po rampie spiralnej dodano możliwość wyjścia po rampie. Zawsze jest to łuk o podanym rozmiarze.

 

 

14.08.2018

 

W dziale Download w tabeli "Dokumenty związane z HARDWARE" można pobrać plugin i jego dokumentację do popularnego zadajnika MPG XHC HB04.

 

Wersja 4.3.3 z dnia 05.06.2018

 

Zmiany w CAM:
Zmieniono sposób pracy z offsetami. Mamy teraz jeden przycisk "Offset" natomiast stronę wybieramy w parametrach procesu (Ścieżka/Offset). Dla konturów otwartych strona zewnętrzna to strona po której jest żółta strzałka kierunku.
Zmieniono sposób wyznaczania kierunku ścieżki - (Ścieżka/kierunek) mamy wybór współbieżny i przeciwbieżny (w relacji do kierunku obrotów wrzeciona). Bardzo to upraszcza wyznaczenie właściwego kierunku ścieżki i jednocześnie nie wpływa na stronę offsetu czy stronę fazowania konturów otwartych - jak było dotychczas.

Otwierając pliki cam zapisane wcześniejszymi wersjami programu dostaniemy komunikat, aby sprawdzić stronę offsetów i ich kierunek.   

Dodano rampy dla procesu fazowania.
Dodano kilka nowych strategii do procesu planowania.
Dodano wizualizację punktów wejścia frezu.

Zmiany ogólne:
Poprawiono błąd interpretacji R dla planu G18

 

 

Wersja 4.3.2 z dnia 16.05.2018

 

Kilka kosmetycznych zmian w CAM.

Sposób obsługi ekranu graficznego bardziej upodobniono do ekranu głównego:
PAN za pomocą przycisku kółka myszy. Miarką możemy przepychać ekran na boki (w widoku 2D). W widoku 3D klikając na ścieżkę z przytrzymanym klawiszem ALT  przenosimy w to miejsce środek obrotu widoku. Punkt ten jest też centrowany na ekranie. Na liście procesów ta operacja powoduje podświetlenie konkretnej ścieżki.

Dodano linie osi dla znacznika punktu referencyjnego. Dodano przyciąganie miarki do tych linii.
W edytorze węzłów dla przycisku konwersji odcinek<=>łuk dodano dodatkowa właściwość - jeśli zaznaczymy samodzielny punkt lub punkty to po kliknięciu w przycisk zostaną one zamienione w okręgi o promieniu lub średnicy jaką wpiszemy w okienku które się pojawi.

Na pasku bocznym w panelu "Punkt / REF" dodano przycisk "Dodaj punkt", który dodaje samodzielny punkt o współrzędnych takich jak wpisane w okienka obok.  

Poprawiono błąd nie zapisywania stanu obecności czujnika długości.

 

Uwaga !!  Zmieniono sposób wyznaczania parametru "Z przejazdowe" od teraz jest liczony względem zera materiału ! (a nie głębokości początkowej jak było zawsze).

 

 

Wersja 4.3.1 z dnia 12.05.2018

 

Zmiany w programie głównym:

Poprawiono obsługę osi A jako osi obrotowej. Promień osi wpisujemy w pole wymiaru „Z” materiału. Dla tego promienia obliczana jest prędkość obwodowa osi, a także na bazie tej wartości CAM generuje ścieżkę przeznaczoną na oś „A”. Aby włączyć obsługę osi jako obrotową należy w ustawieniach kontrolera zaznaczyć ptaszek „oś obrotowa” - dostępny tylko dla osi „A”.

W ustawieniach kontrolera można włączyć korekcję położenia dla osi SLAVE przy bazowaniu. W momencie bazowania oś SLAVE jest przesuwana o tą wartość, dzięki czemu nie trzeba bardzo precyzyjnie pozycjonować krańcówek HOME tej osi.

Aby powyższe funkcje działały należy zaktualizować FirmWare kontrolera do wersji 4.04 !

 

Dodano obsługę łuków w planach ZX oraz YZ czyli komendy G18,G19 i parametr K.

W opcjach bazowania dodano możliwość wyłączenia automatycznego pomiaru narzędzia po bazowaniu (ptaszek w polu „Pomiar długości narzędzia”).

Dodano kolejne osiem pozycji PARK.

W menu „Plik” dodano pozycję „Otwórz CAM (pusty)” dzięki czemu nie trzeba niczego wczytywać aby otworzyć CAM w celu narysowania czegoś od podstaw.

Zmieniono organizację dolnego paska – przycisk otwierający CAM jest przeniesiony do ostatniej zakładki. Natomiast przycisk magazynku narzędzi do zakładki „Materiał”.

 

Zmiany w CAM:

Przebudowano okno CAM – teraz, jest to całkowicie samodzielne okno. Wyświetlanie geometrii oparte jest o OpenGL. Jeśli karta graficzna komputera jest w miarę współczesna grafika będzie wygładzana (antyaliasing).

Poprawiono wygodę rysowania prostych kształtów. Wybieramy z przycisku (ikonka wskaźnika myszy) dany kształt, następnie  klikając LMB zaczynany rysować. Zatwierdzamy zawsze klikając RMB. Naciśnięcie klawisz Esc powoduje powrót do trybu selekcji. W opcjach rysunkowych mamy także tekst. Narysowana geometria ląduje zawsze w grupie o nazwie "DRAW".
W przypadku funkcji „Przesuń” przyciskiem LMB przesuwamy obiekt, a kółkiem myszy możemy go obracać. RMB zatwierdzamy.

W procesach zmieniono nomenklaturę dotyczącą głębokości obróbki, a także dodano z tym związany dodatkowy parametr. Dotychczasowy parametr „Materiał” nazywa się „Głębokość początkowa”. Dodano natomiast pole „Z dojazdowe” - jest to wysokość dojazdu do pierwszego elementu procesu i liczona jest zawsze względem Z=0 materiału. Parametr „Z przejazdowe” jest to „Z” przejazdu między kolejnymi etapami tego samego procesu – jest liczony względem wartości głębokości początkowej (czyli jak do tej pory).

Dodano nowy proces „Special” gdzie z poziomu CAM-a można do g-kodu wprowadzać dodatkowe komendy czy M-kody. Większość dostępnych tam opcji nie potrzebuje elementów geometrii z wyjątkiem opcji „Dojazd G0” - dzięki któremu można poprowadzić przejazd G0 dowolnymi ścieżkami. Najprościej taki przejazd narysować za pomocą narzędzia „łamana”. Przejazd będzie się odbywał na wysokości podanej w polu „G0 „Z” ”.

Dodano filtr generowanej ścieżki dla linii i łuków (opcje są tam gdzie nesting). W menu podręcznym jest opcja pozwalająca przywrócić domyślną wartość dla tych pól. Dla G1 "min. odchyłka" oznacza, że mniej wnoszące wektory będą scalane w jedną linię. Dla G2/3 parametry oznaczają, że łuki o długości mniejszej, lub o mniejszym wybrzuszeniu będą zamieniane w linie.

Na pasku przycisków mamy przyciski otwierający magazyn narzędzi (obok nesting on/of).

Parametry nestingu są od teraz zapisywane (w pliku cam).

Poprawiono sposób wyznaczania kolejności cięcia.

Nieco zmieniło się wykorzystanie klawiszy SHIFT i CTRL.
Trzymając CTRL:
1) Dodajemy lub zdejmujemy zaznaczenie
2) Miarka działa w rastrze 15*
3) Rysowanie linii w rastrze 45*

Trzymając SHIFT:
1) Zaznaczamy box-em wyznaczonym przez mysz.
2) Jeśli trzymamy także CTRL następuje dodawanie wyznaczonego obszaru do już zaznaczonych.
Podobne zasady obowiązują w edytorze węzłów.

Dodano edytor węzłów, który umożliwia bardziej szczegółową edycję geometrii. Generalny schemat pracy jest taki: zaznaczamy wybraną geometrię, klikamy ikonkę edytora węzłów, zmieniamy geometrię i klikamy „Zastosuj” lub „Porzuć zmiany”. Lub, jeśli z danej geometrii chcemy wyłuskać jakiś jej fragment zamiast „Zastosuj” klikamy „Wyeksportuj zaznaczone”.

Opis edytora węzłów:

Pojęciem, które dalej przewija się bardzo często, jest „łańcuch”. Łańcuch jest to zaznaczony punk początkowy (węzeł) i kolejne linie,łuki (już nie punkty!). Łańcuch w najprostszej postaci to linia lub łuk i jego punkt początkowy.
 
Opis paska ikonek edytora węzłów (od lewej) Nazwy funkcji można zobaczyć w podpowiedziach dla przycisków.

1) „Zastosuj” zamyka edytor, a wszystkie zmiany są przenoszone do okna głównego.

2) „Wyeksportuj zaznaczone” do okna głównego zostaną przeniesione tylko zaznaczone łańcuchy.

3) „Porzuć zmiany” Zamknięcie edytora bez żadnych zmian w geometrii.

4) „Zaznaczanie i miarka” W tym trybie elementy możemy tylko zaznaczać, natomiast nie możemy ich przesuwać myszką. W tym trybie działa też miarka. Miarkę możemy dodawać jako geometrie (patrz niżej).

5) „Zaznaczanie i przesuwanie węzłów” Myszką można przesuwać geometrię – ale nie działa miarka.

6) „Zaznacz łańcuch” Najpierw zaznaczamy pierwszą linię lub łuk oraz punkt początkowy, a następnie linie lub łuk który ma kończyć łańcuch. Następnie klikamy w przycisk i wszystkie elementy między początkiem a końcem zostaną podświetlone. Jeśli łańcuch jest zapętlony, a chcemy zaznaczyć całość to wystarczy podświetlić tylko punkt.

7) Cofnij Przywróć – edytor posiada wielopoziomowe undo/redo. Uwaga! Aby klawisze skrótów działały focus (ostatnie kliknięcie) musi być na ekranie graficznym.

8) j.w

9) „Dodaj punkt” Funkcja ma trzy tryby pracy:
    a) Zaznaczamy linie lub łuk a następnie klikamy w przycisk. Na środku elementu zostanie dodany punkt.
    b) Zaznaczamy element linia lub łuk oraz jakiś punkt – punkt ten zostanie dodany. W przypadku linii otrzymamy łamaną, a w przypadku łuku dostaniemy łuk przechodzący przez ten punkt.
    c) Jeśli wskażemy punk końcowy zostanie tam dodana linia z nowym punktem.

10) „Ustaw w rastrze 45*” Zaznaczamy linię i punkt początkowy (który będzie punktem obrotu), kliknięcie ustawi ją w rastrze 45*

11) „Linie równoległe” Zaznaczamy linie  (lub wiele linii) która będzie ustawiana. Linia ta musi mieć zaznaczony początek wokół którego będzie się obracać, oraz jedną linię bez podświetlonego węzła która będzie wzorcem. Jako wzorzec możemy zaznaczyć też łuk, wtedy linie będą miały kąt jak styczne.

12) „Linie prostopadłe” Zaznaczmy jak wyżej tylko linie zostaną ustawione prostopadle do wzorca. Jeśli zamiast linii z punktem podświetlimy tylko punkt i linie wzorcową to uzyskamy linie prostopadłą do wzorca łączącą ją z tym punktem. Jak wyżej wzorcem może być także łuk, wtedy kierunek linii będzie wskazywał środek łuku.

13) „Odległość punktu od prostej lub łuku” Zaznaczamy linię lub łuk oraz punkt. Po kliknięciu pojawi się okienko gdzie wpisujemy jaka ma być odległość punktu.

14)  „Połącz węzły” Zaznaczamy dwa węzły końcowe i klikamy, lub zaznaczamy dwa elementy typu łuk lub linia które się ze sobą stykają końcami ale nie są połączone.
Trzeci wariant to zaznaczamy dwa węzły które nie są końcowe, wtedy zostanie utworzona niezależna linia.

15) „Ustaw węzły w linii” Ta funkcja ma dwa tryby. Zaznaczamy samą linię oraz dowolną ilość nie należących do tej linii punktów – po kliknięciu punkty te ustawione zostaną w zaznaczonej linii. W tym trybie rzutowanie odbywa się w ten sposób, że punkt przesuwany jest do najbliższego punktu leżącego na linii. W drugim trybie wraz z punktami możemy zaznaczyć sąsiadujące z nimi linie, które wyznaczą kierunek rzutowania na linie.

16) „Dodaj punkt przecięć” Zaznaczamy dwa elementy typu łuk lub linia i w miejscu gdzie się przecinają w obu elementach zostanie dodany punkt. Jeśli elementy przecinają się w dwóch miejscach operację należy powtórzyć gdyż dodawany jest zawsze tylko jeden punkt.

17) „Linia styczna między dwoma łukami lub punktem i łukiem” Zaznaczamy albo dwa łuki, albo łuk i punkt. Zostaną dodane wszystkie możliwe styczne (samodzielne linie) jakie da się w tej sytuacji utworzyć.

18) „Konwersja łuk<>linia” Funkcja ma trzy sposoby działania:
    a) Wskazujemy linie lub łuk i klikamy na przycisk. Linia zostanie zmieniona w łuk i odwrotnie.
    b) Wskazujemy linie i punkt początkowy – zostanie utworzony okrąg o promieniu długości tego odcinka, a wskazany punkt będzie jego środkiem.
    c) Wskazujemy linie i oba punkty - zostanie utworzony okrąg o średnicy równej długości odcinka i środku w jego połowie.
    W przypadku "a" linia może być samodzielna lub być częścią łańcucha, w pozostałych przypadkach musi to być samodzielna linia.

19) „Wygięcie łuku” zmienia kierunek wygięcia zaznaczonego łuku na przeciwny.

20) „Konwersja linia prostokąt” Mamy dwie możliwości:
    a) Zaznaczamy linie bez jej punktów początkowych – otrzymamy prostokąt o przekątnej jak ta linia.
    b) Zaznaczamy linie i któryś jej punkt początkowy – otrzymamy prostokąt o przekątnej 2 razy dłuższej niż linia – a punkt będzie jego środkiem.

21) „Usuń” kasuje zaznaczone elementy.

Pasek boczny.

Ogólnie - przyciski różdżki obok każdego pola liczbowego służą do pobierania aktualnej wartości. Element z którego pobrano wartość podświetlony jest na czerwono.

„Odcinek długość”  Zaznaczamy łańcuch (który zaczyna się linią) W pole pisujemy nową długość linii i klikam „Zastosuj” Zostanie zmieniona długość pierwszej linii łańcucha a pozostałe elementy zostaną odpowiednio przesunięte. Jeśli zaznaczymy ptaszek „rel” to linia zostanie wydłużona o wpisaną wartość.

„Odcinek Kąt” Zaznaczamy łańcuch (który zaczyna się linią) wpisujemy nowy kąt i zatwierdzamy. Obrócony zostanie cały zaznaczony łańcuch.

„Narożniki” Wpisujemy rozmiar. Zaznaczamy węzły, które z obu stron mają linie i klikamy na przycisk rodzaju narożnika. Aby usunąć narożnik zaznaczmy linie lub łuk i klikamy przycisk „Usuń narożnik”. W praktyce przycisk ten jest zawsze użyteczny, gdy chcemy usunąć element pomiędzy liniami.

„Punkt/REF – pozycja XY” Pole umożliwia zmianę pozycji punktu lub punktów. Jeśli wraz z punktami zaznaczymy sąsiednie elementy to one także zostaną przesunięte. Pozycja podawana jest zawsze względem aktualnego położenia punktu odniesienia. Przyciskiem z czerwonym krzyżykiem możemy nadać REF nową pozycję (zaznaczamy jakiś węzeł lub wiele węzłów i klikamy), natomiast niebieskim wyzerować – REF będzie miało wtedy pozycję zera materiału. Szary krzyżyk przesuwa punkt REF o wartości wpisane w pola pozycji.

„Łuki” Umożliwia ustalenie dla łuku promienia/wypukłości. Przycisk „MIN” ustawia minimalny promień dla danego łuku – czyli uzyskamy pełne półkole. Przycisk „TAN” ustawia tak promień łuku aby łuk był styczny do sąsiedniego segmentu – o którego sąsiada chodzi zaznaczamy podświetlając któryś punkt końcowy łuku.

Dodatkowe funkcje klawiszy.

„G” wywołuje funkcję „Ustaw w rastrze 45*”.
„A” Dodaje do geometrii miarkę jako linię lub punkt.
„Alt” Klikając na element z przyciśniętym klawiszem ALT zaznaczmy najbliższy jego węzeł. Jest to niekiedy konieczne, gdyż węzły mogą się nakładać i trudno byłoby zaznaczyć ten właściwy.

Informacje dodatkowe.
Geometria wyświetlana jest w sposób aby wizualizować pewne sytuacje:
- Kreseczki na środku linii mówią że są one poziome lub pionowe.
- Kreseczka na środku linii łuku mówi, że jego końce są w pionie lub poziomie.
- Krzyżyk w punkcie środka łuku mówi, że ma on minimalny promień (pełne półkole).
- Węzły środkowe są okrągłe, a końcowe kwadratowe.

Przyciąganie do siatki jest zawsze gdy siatka jest widoczna i dynamicznie zmienia rozmiar zależnie od zoom-u. Na dolnym pasku jest informacja o aktualnym rastrze siatki.
Siatkę możemy wł/wył niezależnie dla okna głównego i edytora węzłów.

 

 

Wersja 4.2.8 z dnia 16.09.2017

 

Kilka drobnych ulepszeń:

Poprawiono obliczanie maksymalnej prędkości dla danego programu.

Plik g-kodu może być w formacie UTF-8, UTF-8bom,  ANSI - systemowa strona kodowania.

Komentarz po kodzie M0 (programowa pauza) jest wyświetlany na ekranie jako komunikat. Komentarz musi być w tej samej linii np. M0 ( Ala ma kota...

Dodano  obsługę kodu M1 – warunkowa pauza programowa. O tym, czy kod M1 zatrzyma program decyduje bit o nazwie M1_STOP  zdefiniowany w rejestrze MEM lub IN. Tak samo jak wyżej M1 wyświetla komentarz – ale tylko wtedy gdy zatrzyma pracę.

Dodano kod G120, który wyłącznie wyświetla jako komunikat występujący po nim komentarz.

W module STL poprawiono błąd, który niekiedy objawiał się pojawianiem artefaktów (wystających elementów o średnicy narzędzia)  na  generowanej ścieżce..

 

 

Wersja 4.2.7 z dnia 2.09.2017 (R2 5.09.2017)

 

CAM:

Dodano cykl gwintowania za pomocą specjalnie przeznaczonych do tego typu pracy frezów np. FILM1 FILM2. Parametr „Średnica wewnętrzna” to średnica surowego otworu pod dany gwint. „Wysokość zębów” to docelowe zagłębienie zębów frezu w materiale.

Jako, że gwintowanie ma własny proces znika wyjście środkiem w rampie spiralnej.

W cyklach offsetów dodano możliwość ustawienia naddatku do zebrania. Parametr „Krok” generalnie ustawia krok dochodzenia do konturu docelowego. Ma on jednak dwa tryby – jeśli krok jest dodatni priorytet ma szerokość ścieżki dochodzenia (ślad narzędzia nie wyjdzie poza wymiar naddatku), natomiast jeśli ujemny to priorytet ma zachowanie stałego kroku.

Zmieniono system kopiowania parametrów ścieżek na bardziej intuicyjny. Parametry możemy kopiować na jeden lub wiele procesów jednocześnie.

Dodano też zasadę, że jeśli klikniemy na przycisk nowego procesu, a na liście zaznaczony jest ten sam typ procesu to nowy proces odziedziczy po nim geometrię i parametry. Jeśli jest to inny proces to tylko geometrie.

W zakładce „Operacje” dodano narzędzie „Rozciągnij”. Działa to w ten sposób, że punkty leżące poza pozycją, którą wyznacza punkt referencyjny są przesuwane o zadany offset. Za pomocą pola wyboru (X++,X-- etc) decydujemy o którą stronę chodzi. np. ustawienia X-- spowoduje, że przesunięte zostaną punkty leżące w osi X przed punktem referencyjnym.

W przyciskach wyboru pozycji punktu referencyjnego dodano opcję wyboru końca aktualnie zaznaczonego wektora.

W ustawieniach kontrolera dodano opcję makra dla M30.

Poprawiono błędy dostrzeżone przez użytkowników i nie tylko.

 

 

Wersja 4.2.6 z dnia 5.08.2017

 

CAM:
Dodano obróbkę typu VCarve czyli rzeźbienie frezem V. Uwaga! - proces ten nie buduje się automatycznie jak wszystkie inne. Jest to spowodowane tym, że obliczanie ścieżki potrafi zająć trochę czasu, więc niekiedy byłoby to uciążliwe. Zawsze po wprowadzonych zmianach należy nacisnąć przycisk „Buduj”.
Metoda ta lubi „gładką” geometrię tzn bez mikro zakrętów i zmian kierunku. Dlatego często warto wcześniej geometrię potraktować narzędziami „Detekcja łuków” oraz „Uprość wektory”.
Do obróbki należy stosować frezy V lub kulowe. Frezy V mogą być ze stopką – ale takie najlepiej nadają się do czyszczenia pozostałych obszarów. Czyszczenie płaskich powierzchni wykonujemy za pomocą obróbki „pocket” gdzie jako narzędzie wybieramy frez V o takim samym kącie jak przy VCarve – ale ze stopką.   W pole „pocket/Nakładanie %” możemy wpisać wartość ujemną, która wyraża co ile mm ma być przejazd – zostanie ona przeliczona na % średnicy. Parametr „Krok obliczeń” jest to minimalna rozdzielczość wzdłuż linii ścieżki. Standardowo wynosi 0.3mm. Maksymalna rozdzielczość zależy od samej geometrii tzn z jak krótkich odcinków jest zbudowana.

Zmieniono podejście do zmiany kierunku ścieżki – już nie jest to wspólne pole z kierunkiem narzędzia. Dla zamkniętych pętli mamy osobne pole Ścieżka/Kierunek CW/CCW. Natomiast dla otwartych konturów na pasku „Geometrii” mamy przycisk „Zmień stronę” (klawisz G). Do tej pory strona offsetu (k. otwartych) zależała od kierunku geometrii oraz od tego co było ustawione w polu „kierunek CW/CCW”  co było dość uciążliwe. Teraz żaden z tych czynników nie wpływa na stronę offsetu czy fazy – a jedynie to, co ustawimy za pomocą „Zmień stronę”. Aktywną stronę konturu pokazuje kreseczka przy strzałce wskaźnika na ekranie graficznym.
Do zmiany kierunku obrotów wrzeciona stworzono pole „Rotacja”. Pole to będzie widoczne tylko wtedy, gdy w ustawieniach mamy włączoną obsługę narzędzia dwukierunkowego.

Mimo powyższych zmian starano się aby zachować kompatybilność na poziomie odczytu pliku z poprzednich wersji piko.

W zakładce geometrii (środkowy przycisk) dodano narzędzie „Podziel na części”. Działa to w ten sposób, że linią możemy przeciąć na dwie części kontur, grupę konturów, lub blok. Jeśli tniemy linią jako rezultat otrzymamy dwa bloki zawierające kontury z lewej i prawej strony linii tnącej. Jeśli jako tnącej użyjemy linii łamanej uzyskamy pocięte kontury bez podziału na stronę. Jako pierwsza musi być zaznaczona linia tnąca (na liście na niebiesko) a dalej elementu do cięcia (na liście na szaro). Nie należ ciąć „na raz” elementów które stykają się krawędziami.

Poprawiono funkcje z rodziny Unia/Wytnij z..Teraz działają także na blokach i konturach zagnieżdżonych.
Jako pierwszy musi być zaznaczony zamknięty pojedynczy kontur  (na liście na niebiesko) a dalej kontur, kontury lub blok.

Dokonano szeregu poprawek przy funkcjach generujących offset i pocket. Poprawiono też funkcje „Uprość wektory”, oraz „Przytnij końce konturów”.

Ekran główny:
W oknie PARK dodano możliwość wyboru kilku akcji:
„Jedź do pozycji”
„Ustaw pozycję według narzędzia” - ustawia pozycję park aktualną pozycją narzędzia.
„Ustaw pozycję według materiału” -   ustawia pozycję park aktualną pozycją materiału.
„Ustaw pozycję materiału” - ustawia materiał według wskazanej pozycji park.

Pozycje park na ekranie graficznym są wyświetlane z uwzględnieniem pozycji „Z”

Na ekranie głównym możemy włączyć (w ustawieniach interfejsu) panel powtórzeń dla kodu M99 czyli zapętlenia programu.
Panel pokazuje się pod listą G-kodu i umożliwia ustawienie ile razy program ma być powtórzony.  Liczba obok wskazuje aktualny stan licznika powtórzeń, który jest zerowany przy każdym rozpoczęciu obróbki. Liczbę powtórzeń można zmieniać także w trakcie programu. Jeżeli w pole wpiszemy wartość zero, to program będzie powtarzany w nieskończoność.

Usunięto poważny błąd jaki miał miejsce w magazynku narzędzi. Przy zmianie slotu na już wykorzystany wyskakiwał komunikat o błędzie.

W g-kodzie zerowe parametry I lub J dla G2 G3 nie muszą być już podawane.

 

 

Wersja 4.2.5 z dnia 2.06.2017

 

Poważny błąd z poprzedniej wersji: nieprawidłowo generowany był parametr „S” w g-kodzie (niekiedy nieobecny).

Małe poprawki (bardzo starych błędów) :

Poprawiono offsetowanie łuków o średnicy mniejszej niż średnica narzędzia.

Cam nie załączał chłodziwa dla cykli wiercenia a także dla offsetów z wejściem po rampie.

W Cam nie działał przycisk zmiany koloru ścieżki.

 

 

Wersja 4.2.4 z dnia 29.05.2017

 

Zmiany w CAM:
W procesie wiercenia dodano cykle G82 oraz G73. G82 od istniejącego już G81 różni się tym, że dla G82 można zdefiniować czas postoju na dnie otworu (parametr P). Należy zwrócić uwagę, że G82 wierci „na raz” czyli parametr „krok zagłębiania” w tym wypadku nie jest używany. Cykl G73 od cyklu G83   różni się tym, że po kolejnym kroku zagłębiania narzędzie nie wycofuje się do poziomu „R” ale tylko o mały kroczek w celu złamania wióra. Krok wycofania definiuje także parametr „P” - jeśli nie jest podany przyjmowana jest domyślnie wartość 1mm. W oknie parametrów wiercenia dla obu cykli możemy ustawić parametr „P”.

W procesie fazowania zwiększono maksymalny kąt nachylenia fazy. Dodano też opcję rozpoczęcia obróbki od dołu (Faza/Obróbka - Od góry/Od dołu).

Zmiany Ogólne:
Dodano opcję dwufazowego pomiaru wysokości materiału.

Dodano przycisk do pomiaru samej długości narzędzia. Przycisk robi się aktywny gdy wykonana jest jazda referencyjna. W przypadku stosowania ATC naciśnięcie przycisku ustawia aktualne narzędzie jako „nie zmierzone” a następnie wywołuje makro M6. W ustawieniach interfejsu możemy wyłączyć (ukryć) ten przycisk jeśli nie jest potrzebny.

Poprawiono błąd „gasnącego” przycisku pauzy.

Dodano tryb pracy programu dla noża tangensowego.  

Zrobiono kilka drobnych poprawek natury estetycznej.

 

25.02.2017 

W dziale Download w tabelce „Dokumenty związane z SOFTWARE” dodano dokument o skrótach klawiaturowych oraz o funkcjach myszy.

 

Wersja 4.2.3 z dnia 04.02.2017

 

Usunięto błąd jaki najczęściej występował  w Windows10 – po symulacji kliknięcie w CAM-ie na któreś okienko parametru z dolnej listy skutkowało komunikatem o błędzie „Invalid pointer...” i zakończeniem programu.

W opcjach zakończenia programu dodano możliwość wybrania dowolnej pozycji PARK.
Zmieniono sposób dojazdu do pozycji PARK - do tej pory był zawsze na pozycji górnego HOME. Teraz przejazd jest zgodny z ustawieniami w okienku „Dojazdy START/PAUZA/PARK”.

W CAM łuki w geometrii wyświetlane są na oliwkowo – ale tylko wtedy gdy element nie jest podświetlony.

Przy fazowaniu dodano nową metodę „Łuk wklęsły”. Dla fazy prostej (Linia) dodano obsługę frezu typu V. Fazę tym frezem można robić w jednym lub wielu przejściach. Parametr „offset Frezu V” przesuwa frez w linii fazy po to, aby jego koniec nie wypadał na krawędzi materiału. Kąt fazowania zawsze brany jest z okienka „kąt linii”.
Dodano fazowanie dwukierunkowe dla geometrii otwartej. Zoptymalizowano przejazdy przy fazowaniu.

W ustawieniach kontrolera można wybrać metodę wyświetlania symulacji. Mamy do wyboru trzy metody:
„Prosta” - powolna ale będzie działać na najbardziej leciwym komputerze.
„Open GL1.0” - aktualnie stosowana – pośrednia szybkość.
„Open GL1.5” - Najszybsza metoda, ale wymaga w miarę współczesnej karty graficznej (pamięć) gdyż cała grafika wyświetlana jest bezpośrednio z pamięci karty graficznej.

Zmieniono też sposób zarządzania pamięcią po symulacji – po zamknięciu okna zwalniane jest absolutnie wszystko.

 

Wersja 4.2.2 z dnia 21.12.2016

Kilka drobnych poprawek:
Poprawiono odczyt plików DXF. Problemy dotyczyły elipsy i polilinii.
G-kod akceptuje pełne okręgi G2 G3.
W CAM poprawiono sposób obliczania ilości przejść – nie powinno dochodzić do sytuacji dwukrotnego wykonania ostatniego przejazdu co niekiedy się zdarzało.
Poprawiono obsługę kamerki - obraz nie powinien migotać na starszych systemach.
Dokonano  poprawek kilku innych zgłoszonych (drobnych) błędów.

Wersja 4.2.1 z dnia 16.08.2016

Poprawiono błędne ustalanie offsetu narzędzia dla G41/G42
Dodano rozszerzenie „.tap” dla plików g kodu.

Wersja 4.2.0 z dnia 11.08.2016

Program w tej wersji do prawidłowej pracy wymaga FirmWare w wersji >= 4.0.1

W nowym FirmWare dodano następujące funkcje:
Regulacja procentowa prędkości posuwów w czasie rzeczywistym, a nie od „wektora do wektora”
Zakres regulacji posuwów od 0% do 600%
Regulacja procentowa przejazdów ustawczych (G0) w zakresie 10% - 100%
Obsługuje dyrektywę PLC  #NAME_I_N (wybór aktywnego stanu wejścia)
Dla płyty „E” obsługa dodatkowych 4 wejść i 4 wyjść na złączu EXPANSION.

Nie należy używać nowego FW ze starszymi wersjami programu !


Zmiany w CAM

Dodano fazowanie krawędzi. Do budowy ścieżki należy wybierać frezy typu kula (najlepiej) lub płaski.

W procesie wiercenia dodano opcję gwintowania głowicą TAPMATIC. W grupie „Narzędzie” mamy pole „Typ pracy” gdzie można wybrać wiercenie lub gwintowanie. Parametr „Szybki odjazd” w grupie „parametry gwintowania” oznacza długość wycofania (ruch G0) po osiągnięciu przez gwintownik dna otworu. W trybie gwintowania parametr „krok zagłębiania” jest ignorowany.
 
W ustawieniach CAM można włączyć obsługę narzędzia dwukierunkowego. CAM generuje kody M3 lub M4 zależnie jaki ustawiony jest kierunek narzędzia dla procesu (CW, CCW). Aby funkcja w całości działa dobrze PLC musi być uwzględniona obsługa kodu M4. W aktualnym domyślnym pliku PLC można wybrać odpowiedni tryb. 

W oknie Piko3D (STL) Można zapisywać szablony obróbek.

Zmiany ogólne:

W programie dodano możliwość zadawania korekcji we wszystkich osiach. Aktualną korekcję można odczytać w okienku monitora. Z poziomu MDI można zmieniać korekcję poleceniem G43
które ma kilka wariantów wywołania:
G43 Z-12.54 – ustawi korekcję dla osi „Z”
G43 T2 – ustawi korekcję dla narzędzia T2 z magazynku
G43 - ustawi korekcję dla aktualnego narzędzia z magazynku

Poleceniem G49 w MDI można wyzerować wszystkie korekcje.

Dodano nowe g-kody – szczegóły w dokumencie opisującym obsługiwane kody.
Poprawiono wykonywanie „prostych” programów g-kod, np. nie ma już wymogu aby program zaczynał się od dojazdu G0 XYZ na miejsce obróbki. Także występujące po sobie G0 X i G0 Y
nie są wykonywane jako jedno G0 XY. Dodano też kod blokujący całkowicie automatykę dojazdu (G115) który sprawia, że nie zostanie wykonany żaden inny ruch oprócz tego co g-kodzie. Dodano też tryb przyrostowy (G91) oraz możliwość zapętlenia programu (M99). W dołączonych przykładach są pliki „Demo_move_1.nc” oraz „Demo_move_2.nc” które ilustrują powyższe zmiany.

W magazynku narzędzi dla trybu automatycznej wymiany poprawiono zarządzanie slotami. Program dba o to, aby dwa narzędzia nie miały przypisanego tego samego slotu. Przed wykonaniem pracy program sprawdza, czy wykorzystane w g-kodzie narzędzia mają przypisane sloty. W ustawieniach w zakładce „g-kod” należy wpisać maksymalny numer slotu.

W ustawieniach dodano możliwość ustawienia dolnego limitu dla osi narzędziowej.
W zakładce „I/O”  okna ustawień dodano możliwość załączenia mechanizmu przypominającego o bazowaniu maszyny. Można wybrać jeden z czterech momentów przypominania.

Dodano obsługę kamery. Włączamy ją w ustawieniach zakładka „Maszyna 2/2” pole „System wizyjny”. Przycisk okna kamery pojawi się pod licznikami pozycji osi. Zaznaczone obszary po bokach okna umożliwiają poruszanie osiami XY za pomocą kółka myszki. Kwadracik na środku umożliwia zmianę rozmiaru okręgu (również za pomocą kółka myszki –  z SHIFT w trybie szybkim) . Komentarza wymagają pozycje z menu „Pomiary”. „Zero REF” jest to zerowanie punktu referencyjnego dla pomiarów. „Kalibracja offsetu” jest to ustalenie offsetu między narzędziem a kamerą. Kalibrację można zrobić w następujący sposób: (okno kamery zamknięte !)  narzędziem robimy ślad na materiale,  następnie, nie zmieniając pozycji XY narzędzia otwieramy okno kamery i teraz za jej pomocą celujemy (jedziemy XY) w wykonany ślad. Następnie z menu wybieramy „Kalibracja offsetu” i w tym momencie mamy ustalone przesunięcie między narzędziem a kamerą. Przesunięcie można także ręcznie wpisać w ustawieniach. Przy otwartym oknie kamery dla niektórych funkcji punktem odniesienia staje się kamera np. zerowanie osi, CTRL+X, CTRL+M.

W zakładkach monitora dodano zakładkę „INDEX” bardzo użyteczną w sytuacji gdy korzystamy z bazowania na indeks enkodera. Okienka pokazują odległość między punktem zjazdu z HOME a wystąpieniem sygnału INDEX enkodera. Odległość wyrażona jest w impulsach. Dzięki temu można precyzyjnie ustawić krańcówkę HOME tak aby sygnał INDEX występował gdzieś w połowie obrotu śruby po HOME - jest to optymalna sytuacja, gdyż położenie INDEX zbyt blisko HOME grozi z jednej strony przekłamaniem, z drugiej alarmem o braku sygnału INDEX.

W PLC dodano dyrektywę  #NAME_I_N. Od dyrektywy #NAME_I różni się tym, że wejście ma zanegowany stan aktywny już na poziomie odczytu wejścia – co jest widoczne również w kontrolkach.

Interfejs „dotykowy”

W komplecie z programem jest interfejs dotykowy. Aby go wypróbować należy w folderze InitFiles zmienić nazwę pliku „_menu.txt” na „menu.txt” Następnie przy uruchamianiu programu wybrać z listy „PikoCNC dotykowy”. Jeżeli chcemy aby był on jedynym wyborem to z listy w pliku menu.txt usuwamy wpisy, które dotyczą wszystkich innych interfejsów.

Obsługa interfejsu wydaje się w miarę intuicyjna, ale kilka słów wyjaśnienia. W interfejsie elementami aktywnymi są także liczniki oraz panele pokazujące wartość np. „F,S” czyli należy kliknąć na nie aby pokazał się odpowiedni zestaw przycisków. Zasadniczo funkcje z dolnego paska można wywoływać bezpośrednio klawiszami Fx.. Funkcje z górnych pasków odpowiednio Fx+CTRL lub Fx+SHIFT (licząc od F1). Naciskając klawisze numeryczne na głównej klawiaturze zmieniamy zestawy przycisków np. klawisz „1” odpowiada kliknięciu w licznik. Klawisz „Home” przenosi na najwyższy poziom przycisków – i może to być jeden z dwóch pasków „Program” lub „Maszyna” - zależnie co wcześniej wybraliśmy bocznymi przyciskami o takich samych nazwach ,lub klawiszami „0” i „9”. Klawisz „End” przenosi do paska ustawień.
Specjalne działanie ma przycisk „SET” znajdujący się nad licznikami. Kiedy go klikniemy i zapali się na nim zielona kontrolka możemy następnie kliknąć w któryś licznik i zmienić jego wartość, lub kliknąć w którąś pozycję PARK i w ten sposób przypisać ją materiałowi. Interfejs dotykowy obsługuje większą ilość transformacji g-kodu. Można obracać program o zadany kąt nie tylko wokół osi Z ale także X oraz Y.

Wersja 4.1.4 z dnia 27.1.2016

Zmiany w CAM

Zmieniono system zmiany geometrii dla danego procesu.
Po rozwinięciu procesu mamy dodatkowy folder zawierający elementy geometrii wykorzystywanej przez ten proces. Z folderu możemy łatwo usuwać elementy (DEL) lub dodawać za pomocą metody kopiuj-wklej (na liście geometrii robimy „kopiuj” a na liście elementów „wklej”). Możemy także metodą „chwyć i przeciągnij” przeciągać elementy z geometrii. W menu podręcznym mamy pozycję „Zaznacz na liście geometrii” czyli element podświetlony na liście elementów zostanie podświetlony w zasadniczej liście geometrii. Należy wiedzieć, że elementy na liście „Elementy geometrii” to tylko linki do elementów w geometrii i np. skasowanie elementu nie niszczy elementu zasadniczego.

Rampy „po skosie” wykonywane są z prędkością zagłębiania („Z”)  a nie jak było do tej pory z prędkością zasadniczego ruchu „XY”.

Zmieniono działanie funkcji „Zablokuj grupę” do tej pory przeznaczeniem funkcji było to, aby wszystkie elementy w grupie „trzymały się razem” (można było zaznaczyć tylko całą grupę) – jednak tę rolę później przejęły bloki („Utwórz blok”). Dlatego zmieniono działanie tej funkcji, zablokowanej grupy nie można: skasować, wyciąć (cut), przesunąć ręcznie za pomocą myszki, wykonać żadnej operacji z panelu „Transformacje geometrii” (skalowanie, obracanie etc.). 
 
Zmiany w PLC

Można uruchamiać makra z poziomu PLC. Najpierw za pomocą dyrektywy nadajmy danej pozycji nazwę makra wraz z argumentami (numer pozycji musi być w zakresie 0-4 czyli możemy maksymalnie pięć makr przypisać):

#MACRO_NAME 0 = G0 X0 Y0
#MACRO_NAME 1 = G53 X0 Y0

Następnie bitowi w rejestrze IN lub MEMO nadajemy nazwę:

#NAME_I 8 = C_MACRO_0
#NAME_M 14 = C_MACRO_1

Teraz np. zapalenie bitu nr 8 w rejestrze IN spowoduje uruchomienie makra „G0 X0 Y0”.

Zmieniono (a raczej dodano) sposób sterowania bitami w PLC za pomocą klawiatury. Możemy do tego użyć dowolnego klawisza (który przez program nie jest wykorzystywany do innych celów), a nie jak do tej pory wyłącznie klawiatury numerycznej. Przy okazji „uwolniono” klawiaturę numeryczną do ogólnych celów. Aby bit rejestrze MEMO sterować za pomocą klawiatury należ nadać mu nazwę:

C_KEY_S## - klawisz o kodzie ##
C_KEY_SS## - klawisz o kodzie ## razem z SHIFT
C_KEY_SC## - klawisz o kodzie ## razem z CTRL

np.:
#NAME_M 12 = C_KEY_SC72 // "H" + CTRL
#NAME_M 13 = C_KEY_SS50 // "2"  + SHIFT

Aby uzyskać kod klawisza w menu podręcznym mamy pozycję „Pobierz do schowka kod klawisza”
Kiedy okienko się otworzy naciskamy dany klawisz, zamykamy okno a następnie CTLR+v wklejamy kod klawisza.

Wersja 4.1.3 z dnia 21.11.2015

Mała, ale bardzo ważna poprawka – poprawiono zapis ustawień programu dzięki czemu definitywnie nie powinno dochodzić do sytuacji wieszania się programu przy próbie ich zapisu np. przy zamykaniu programu. Sytuacja ta dotykała szczególne tych, którzy mają zainstalowany program antywirusowy. To samo dotyczy również zapisu szablonów w cam.

Wersja 4.1.2 z dnia 9.10.2015

Podstawowa zmiana to to, że program obsługuje nowy typ kontrolera - po LAN-ie. W zakładce ustawień komunikacji możemy wybrać posiadany typ kontrolera. Do wyboru mamy:
A - aktualnie będący w użyciu (USB)
B - następca aktualnej wersji USB
E - kontroler po LAN-ie

W ustawieniach pomiaru długości narzędzia dodano kilka nowych opcji:
„Szybki dojazd (mm)” - odcinek z jaką oś zjedzie do czujnika z prędkością G0

W ramce „Pomiar dwufazowy” jak nazwa wskazuje możemy ustawić pomiar długości który będzie składał się z dwóch faz. Pierwsza faza to cykl który jest obecnie czyli zjazd do czujnika z „prędkością najazdu” różnica tutaj jest taka, że najazd w tym trybie jest miękki czyli czujnik nie może być elementem sztywnym nie poddającym się naporowi narzędzia. Następna faza to wycofanie narzędzia o „wysokość odjazdu” następnie ponowny dojazd z własną „prędkością najazdu” - wtedy dopiero jest ustalana długość narzędzia.

Dodano alarm dla bazowania na indeks. Działa to w ten sposób, że jeśli w czasie bazowania na indeks oś obróci się więcej niż 0,9*N gdzie N to liczba impulsów na obrót osi wpisana w ustawieniach, to proces bazowania zostanie przerwany przez E_STOP z odpowiednim komunikatem. Na dziś opcję tą obsługuje tylko FirmWare kontrolera typu „E”

W cam zwiększono precyzję wpisywanych cyfr do trzech miejsc po przecinku.

 

Wersja 4.1.1 z dnia 15.09.2015

W Cam dokonano bardzo istotnej zmiany przy obliczaniu offsetu. Do tej pory offset obliczany był tylko na podstawie średnicy narzędzia. Teraz wpływ ma także rodzaj narzędzia (kształt) oraz jego docelowe zagłębienie w materiale. Offset obliczany jest tak, aby krawędź narzędzia przy danym zagłębieniu była styczna do obrabianego konturu.


W magazynku narzędzi dla frezu typu „V” możemy podać rozmiar stopki, który także uwzględniany jest przy obliczaniu wartości offsetu.

W obróbce „pocket” parametr „nakładanie %” odnosi się do rozmiaru śladu jakie robi narzędzie na powierzchni materiału a nie samego rozmiaru narzędzia. Dodano możliwość wpisania wartości bezpośredniej dla tego parametru – jeśli w to pole wpiszemy wartość ujemną np. -0,5 zostanie to przeliczone na wartość procentową (przy danym narzędziu i zagłębieniu) i odległości między wierszami będą 0,5mm.

Przywrócono starą kolejność przy wejściu w pauzę – najpierw jest unoszona oś „Z” a dopiero później wyłączane wrzeciono.

Wersja 4.1.0 z dnia 13.08.2015

Rozbudowano i zmieniono obsługę makr. Dodano edytor makr, a także możliwość ręcznego
uruchamiania makr z argumentami (okienko MDI). Edytor oraz okienko MDI znajdziemy w menu „Ustawienia”. W samym sposobie programowania makr zmieniono praktycznie wszystko, ale kompatybilność wstecz na poziomie komend jest zachowana – choć ze starych nie opisanych w dokumentacji komend nie należy już korzystać. Zmienia się natomiast sposób programowania makra M6 – podstawowa różnica jest taka, że teraz jest to jeden plik a nie kilka jak wcześniej.
W katalogu Macros/Elcosimo/ można znaleźć szereg przykładów do analizy i wykorzystania w praktyce (np. na początek w okienko MDI można wpisać G0 X0 Y0 +enter). W katalogu Macros/Examples/ jest przykład dla makra M6.

W dziale download znajduje się aktualna dokumentacja dotycząca makr !

Wersja 4.0.0 z dnia 16.07.2015

Dodano PLC (menu Ustawienia).  Co nam to daje:
- Możliwość dowolnego wykorzystania I/O np. do dowolnego wejścia można przypisać dowolną funkcję.
- Obsługą impulsatorów (enkoder mechaniczny 24 imp/obr) do zmiany %F %S czy poruszania osiami.
- Obsługa prostego modułu zdalnych wejść z głównym przeznaczeniem na JOG, przyciski sterujące itp.
- oraz wiele innych możliwości.

Jest to spora zmiana, dlatego wcześniej trzeba przynajmniej przeczytać rozdział „Okno PLC” w dokumencie opisującym temat PLC, gdyż bez jego skonfigurowania nie uruchomimy maszyny.
Generalnie na początek lepiej zainstalować program w osobnej lokalizacji, skonfigurować PLC, przetestować, jeśli wszystko będzie dobrze używać do pracy.
W oknie konfiguracji kontrolera zniknęło wiele opcji, wszystkie te funkcje można zrealizować w PLC.
 
W oknie STL dodano możliwość obracania obiektu, lustra, wyboru aktywnych powierzchni. Zmieniono też nieco interfejs.
W CAM „na wierzchu” dodano przycisk „Buduj”. Mamy też możliwość zmiany proporcji na ekranie między górnym oknem, a dolnym.
W ustawieniach g-kodu możemy ustawić przekoszenie programu w danej osi. Przekoszeniu ulega tylko program – nie cała kinetyka maszyny !
W wybieraczce plików dodano filtr *.* (wszystkie pliki).

UWAGA ! Do działania program potrzebuje FirmWare >=3.0.0

Wersja 3.0.2 z dnia 23.04.2015

Zmiany w piko3D:
Dodano możliwość ustawienia parametru "S". Jeśli pole "S" zwiera wartość zero to parametr nie będzie dodawany. W g-kodzie mamy listę użytych narzędzi. W g-kodzie poprawiono także sekwencję zmiany narzędzia.

Zmiany w cam:
Poprawiono poważny błąd interfejsu, który objawiał się np komunikatami o pogwałceniu dostępu do pamięci.
W zakładce "Geometria" dodano funkcję "Przytnij pętle w połowie" Umożliwia to skrócenie tych konturów, które robią dwa okrążenia po tej samej trasie np czcionki "jednoliniowe". Należy tylko właściwie ustawić punkt wejścia w taki kontur (jeśli nie jest) , przyciąć i czcionki są naprawdę jednoliniowe.
Do funkcji "Znajdź duplikaty" dodano okienko do wpisania tolerancji.

Dokonano szeregu drobnych poprawek.

Wersja 3.0.1 z dnia 07.04.2015

W ustawieniach zakładka „I/O” dla wyjścia nr1 dodano opcję „Nie blokuj G0 przy rozruchu”. Umożliwia to rozpędzenie wrzeciona już w czasie dojazdu do punktu pracy.  W związku z tym zmieniono też moment załączenia wrzeciona – zaraz po naciśnięciu „START” a nie dopiero po dojeździe na miejsce obróbki jak było do tej pory. Aby ta funkcja działała musi być zainstalowane firmware >=2.1.0 .

Na ekranie głównym w zakładce „Widok/perspektywa” dodano ptaszek „SHIFT”, który zmienia dostępne perspektywy. Dodano perspektywy związane z osią „A”.

Oś „A” ma jak pozostałe osie własne współrzędne materiałowe – do tej pory były one zawsze takie same jak współrzędne maszynowe.

Zmiany w cam.
Dodano rampę „ZIG ZAG”, którą można stosować również dla prac typu pocket. Rampa może mieć od jednego do trzech cyklów zagłębiania.

Aby ułatwić diagnostykę geometrii w sytuacjach gdy z jakiegoś powodu nie powstaje oczekiwana ścieżka lub jest ona inna od spodziewanej - dodano funkcję „Napraw łuki” oraz „Podświetl duplikaty”. Pierwsza przelicza środki łuków. Nieprecyzyjnie wyliczone środki są dosyć częstym powodem nie powstawania offsetów i pochodnych.
Natomiast druga podświetla kontury, które są zdublowane czyli drugi lub kolejny taki sam kontur w tym samym miejscu - na ekranie wszystkie widoczne jako jeden kontur. Błąd nałożenia zależnie od rodzaju pracy powoduje, że albo offset nie powstaje z tej strony co trzeba, lub nie powstaje wcale, albo ścieżka jest wykonywana dwukrotnie. Podświetlone kontury możemy skasować. Obie funkcje sprawdzają tylko aktualnie podświetlone elementy geometrii.
Funkcje znajdują się w menu pod drugim przyciskiem w zakładce „Geometria”

Poprawiono kilka zauważonych błędów. Między innymi szarpanie pojawiające się niekiedy przy łukach, a także obliczanie dopuszczalnej prędkości w danym momencie.

Wersja 3.0.0 BETA z dnia 11.02.2015

Uwaga: Program w tej wersji działa wyłącznie z firmware w wersji >=2.0.8 !

Uwaga: Jako, że program ma nieco inną strukturę folderów oraz jest w wersji BETA instaluje się domyślnie w katalogu c:\PikoCNC_3BETA 
Pliki config starszych wersji są kompatybilne z plikami obecnymi na poziomie ustawień maszyny, magazynku narzędzi. Ustawienia interfejsu trzeba ponownie skonfigurować. Plik ustawień znajduje się w katalogu ProfilDef.

Zmiany:
Podzielono program na części. Teraz interfejs jest osobnym modułem dzięki czemu będzie można tworzyć wersje ekranu pod konkretne zastosowania.

Zmiany na głównym ekranie
Dodano menu na górnej belce. Większość pozycji nie wymaga komentarza. Natomiast pozycja „Otwórz ostatnią pracę” wymaga kilku słów. Plik ostatniej pracy (DefJob) jest tworzony w momencie naciśnięcia przycisku „Start” a więc w momencie rozpoczęcia pracy. Jeśli w trakcie pracy naciśniemy „Stop” to zapisana zostanie także informacja gdzie zakończyło się wykonywanie programu. Tak więc wybierając tą pozycję z menu mamy kompletny stan ustawień oraz pozycję (numer linii)  kontynuacji pracy – zostaje tylko nacisnąć „Start”. 

W zakładce „Materiał” obok okienka wymiaru w osi Z dodano guzik zerowania pozycji materiału na jego grubość. Jeśli materiał leży bezpośrednio na stole i znana jest jego grubość (np. jakaś standardowa płyta meblowa) nie musimy go mierzyć - wystarczy wpisać grubość (Z), nacisnąć  przycisk i mamy złapany poziom materiału.

Licznik czasu zatrzymuje się gdy naciśniemy Pauzę

Zmiany w oknie konfiguracji kontrolera:

Zmiany w CAM
W g-kodzie generowana jest lista użytych w nim narzędzi.
 
W ustawieniach osi:
Dodano możliwość zmiany kanału STEP/DIR osi. Zmianie automatycznie ulegają także wszystkie krańcówki osi, HOME etc.

Dodano możliwość bazowania na sygnał INDEX enkodera. Wejściem dla sygnału jest LIM_R każdej osi. Wejście jest typu NO.

Dodano możliwość zdefiniowania własnej pozycji czujnika długości narzędzia, a także wysokości na jaką ma odjechać narzędzie po pomiarze.

Dodano możliwość zdefiniowania dowolnych wejść kontrolera jako E-STOP:
„Wejście”: podajemy numer wejścia na listwie. Wejście numer zero jest pierwsze od lewej (I3), numer jeden następne itd.  „Komunikat”: Napis informacyjny jaki pojawi się na ekranie w momencie zdarzenia. Naciskając klawisz spacji możemy skasować wyświetlanie komunikatu. „TYP” rodzaj styku.
„Wyzwalanie” Określa w jaki sposób wejście ma reagować na zdarzenie np. w trybie „STAN” jeśli mamy wejście jako NO to po zamknięciu obwodu wystąpi ESTOP. Kiedy naciśniemy reset a wejście nadal jest zwarte ponownie wystąpi ESTOP. Natomiast w trybie „ZBOCZE” w powyższej sytuacji po naciśnięciu reset nie wystąpi ESTOP, dopiero gdy ustanie przyczyna (styk zostanie rozwarty) a następnie ponownie zamknięty wywoła to ESTOP. Umożliwia to wykorzystanie ESTOP jako awaryjnej krańcówki osi – dzięki temu, że reaguje tylko na zbocze możliwy jest zjazd z niej po resecie. Wejście standardowo oznaczone jako E_STOP zawsze pełni swoją rolę.

Przepisano na nowo sposób wymiany narzędzia dla cyklu ręcznego jak i automatycznego. Dla cyklu ręcznego dodano możliwość zdefiniowania własnego punktu wymiany narzędzia. Dodano też możliwość pracy z narzędziami w oprawce. Wtedy, jak w przypadku całkowicie automatycznej wymiany narzędzie jest mierzone tylko wówczas gdy w magazynku figuruje jako „nie zmierzone”.

Dla cyklu automatycznego dodano w magazynku rubrykę „Slot” gdzie można wpisać jaką pozycję zajmuje narzędzie w magazynku. Można też ręcznie wpisać długość narzędzia.
Wymiana zarówno ręczna jak i automatyczna jest dużo bardziej „inteligentna” niż do tej pory. Nie ma niepotrzebnych przejazdów. W przypadku ręcznej wymiany nie ma wymogu aby aktualne narzędzie było zmierzone – należy tylko ten fakt zaznaczyć to w magazynku.

Z poziomu makr dostępne są nowe funkcje:
function GetToolSlot(num:cardinal):integer;
Funkcja zwraca slot narzędzia o podanym numerze. Zwrócenie wartości -1 sygnalizuje, że narzędzia nie ma w żadnym slocie.

function RefNeed():boolean;
Pierwsze wywołanie po naciśnięciu przycisku RESET zwraca wartość TRUE kolejne FALSE

procedure UserError(info:string);
Zatrzymuje wykonywanie makra  i wyświetla komunikat na ekranie.

function Input(num:word):boolean;
Odczyt wejścia o podanym numerze. Funkcja istniała już wcześniej ale umożliwiała tylko odczyt wejść I1-I4. Teraz można odczytać wszystkie sygnały na listwie. Numeracja wejść jak w przypadku dodatkowych wejść ESTOP.

Możliwość tworzenia profili uruchamiania się programu.
Standardowo program uruchamia się bez możliwości wyboru profilu jednak możemy to zmienić.
W katalogu  InitFiles mamy plik „_Menu” którego nazwę musimy zmienić na „Menu”. Jeśli  teraz uruchomimy program będziemy mieli do wyboru cztery konfiguracje. Za pomocą edytora tekstowego możemy zmienić zawartość pliku menu i dopasować go do własnych potrzeb. Format pojedynczej linii danych jest następujący:

A;B;C;D
gdzie:
A – Nazwa interfejsu z katalogu PlugIn (bez rozszerzenia .dll) np. „ClasicInterface”
B – Katalog startowy. Jeśli  wpiszemy ”*” to domyślnym katalogiem jest ProfilDef. Katalog startowy zawiera pliki config oraz katalogi macros oraz camdata.
C – Suffix jaki dodawany będzie do nazwy plików config np. jeśli wpiszemy „_2” to plik config  profilu będzie się nazywał „config_2”.  Jeśli wpiszemy „*” to suffix nie będzie dodawany. Jeżeli w jednym katalogu startowym chcemy umieścić więcej niż jeden profil, to musimy użyć tego parametru.

D – Komentarz widoczny w oknie wyboru.
Wszystkie pozycje rozdzielone są znakiem średnika. Pozycje ABC nie mogą zawierać spacji !

Razem z programem są następujące interfejsy: (w folderze PlugIn)

ClasicInterface – klasyczny interfejs znany z wcześniejszych wersji.
ClasicInterface_M – Wersja interfejsu do pracy pracy z płytami meblowymi. Specyfika tego interfejsu jest taka, że materiał w osiach XY jest zawsze w tej samej pozycji. Natomiast „Z” materiału obliczane jest na podstawie wpisanej jego grubości. Pozycję XY materiału wpisujemy w ustawieniach interfejsu zakładka „Materiał”. Parametr „Prześwit Z” to odległość dolnej krawędzi materiału od stołu.
InterfaceCAM - „goły” cam.

Dopisano obsługę modułu „remote” czyli możliwość sterowania programem za pomocą zewnętrznych manipulatorów. Do programu dołączona jest przykładowa biblioteka „Remote” zrobiona jako aplikacja okienkowa. W prawym dolnym rogu ekranu graficznego mamy mały przycisk „R”, który otwiera okno interfejsu. Pliki źródłowe, które umożliwią pisanie sterowników własnych manipulatorów, paneli kontrolnych etc. wkrótce pojawią się na stronie.

Wersja 2.2.9 z dnia 07.10.2014

Poprawiono poważny błąd w cam – wieszał się podgląd gdy wiercenie było jako pierwsza czynność na liście.

Wersja 2.2.8 z dnia 11.09.2014

Generalnie, aby umożliwić dalszy rozwój programu przepisano całą grafikę na nowo, starając się aby wszystko wyglądało jak do tej pory. Nie mniej pewne zmiany są:

W cam w czasie przesuwania elementów za pomocą myszy (kombinacja CTRL+SHIFT+LMB) widzimy efekt w czasie rzeczywistym. Dodatkowo  kręcąc jednocześnie kółkiem myszy można obracać przesuwane elementy względem kursora myszy.

Dodano możliwość przesuwania ekranu z przyciśniętym kółkiem myszy.

Dodano automatyczne przewijanie ekranu dla miarki i przesuwania elementów w cam.

Środek obrotu w widoku 3D jest automatycznie przenoszony na kliknięty na ekranie wektor.
Zmieniono sposób wyświetlania informacji o pracy osi „Z” w widoku 2D  - krzyżyki są widoczne tylko w miejscach gdzie pracuje sama oś „Z”. Zmieniono „dymek” z informacją o pracy osi „Z”

W cam dodano możliwość zmiany orientacji przejść zigzag można je odwrócić w osi „X”, „Y” oraz „XY”

Poprawiono kilka błędów np. niewczytywanie plików cam gdy w systemie separator dziesiętny ustawiony był na kropkę. Oraz niedziałający klawisz BACKSPACE na ekranie głównym.

Wersja 2.2.7 z dnia 26.08.2014

Szybka poprawka. Jeszcze z wersji 2.2.5 pozostał błąd szarpania przy szybkiej jeździe po spirali. Poprawiono to.

Wersja 2.2.6 z dnia 25.08.2014

Zmiany w Cam:
Dodano możliwość tworzenia „Obiektu” czyli konturu, który składa  się z dowolnej ilości konturów. Każdy obiekt ma własny punkt odniesienia, który powstaje w miejscy gdzie był punkt referencyjny w momencie utworzenia obiektu. Na liście parametrów można ręcznie kontrolować jego położenie. Ikonki do tworzenia i rozbijania obiektów mamy w tej grupie co ikonki do scalania - na samym dole.

Dodano wyświetlanie punktów wejścia jako niebieskich kropek.

Dodano nowy tryb zmiany punktu wejścia w kontur - na końcu zaznaczonego wektora.

W opcjach nestingu dodano wybór trybu odległości elementów. Relatywny – wpisana odległość jest względem rozmiaru wygenerowanej ścieżki. Absolutny – rozmiar ścieżki nie ma znaczenia liczy się tylko to, co wpisane w pola „Odstęp”.

Zmieniono nazewnictwo w rubrykach „Parametry pracy”. Słowo „Startowa” zastąpiono „Materiał” a „Docelowa” zastąpiono słowem„Głębokość”.  W pola „Głębokość” oraz „Z przejazdowe” wpisanie wartości ujemnych przeliczy je względem zera materiału. Należy jeszcze raz podkreślić, że wartość wpisana w pole „Materiał” jest punktem odniesienia dla parametrów „Głębokość” oraz „Z Przejazdowe”. Wartości absolutne można odczytać z ostatniej linii w grupie.
W ustawieniach cam dla plików DXF i HPGL możemy włączyć automatyczne scalanie i ściąganie do „zera” przy otwieraniu tego typu plików. Ta ostatnia opcja została przeniesiona z ogólnych ustawień.

Zmiany w interface programu:
Pola do wpisywania zakresy wykonywanych linii programu przeniesiono do osobnej zakładki oznaczonej „#”. Zmieniono nazwę grupy „Materiał” na „MASZYNA” natomiast na dolnej belce utworzono zakładkę „Materiał”,  gdzie przeniesiono parametry z tym związane. Do zakładki „MASZYNA” przeniesiono z głównych ustawień opcje wyboru czynności po zakończeniu programu.

Przebudowano okno sterowania osiami za pomocą kółka myszy. 

W ustawieniach można wyłączyć zakładkę „SCAN”

Poprawiono kilka błędów.

Wersja 2.2.5 z dnia 10.07.2014

W związku z sygnałami o problemach z blokowaniem się programu w ostatnich dwóch wersjach dodano w ustawieniach (panel „Dynamika jazdy”) przełącznik na starą wersję algorytmu analizy prędkości (nowa wersja jest podejrzewana o sprawianie tych kłopotów). Jednak najpierw zachęcam jeszcze do sprawdzenia aktualnej wersji – zrobiono tam nieco poprawek.

Przyśpieszono wczytywanie plików DXF składających się z dużej ilości elementów. Zrezygnowano natomiast z wstępnego łączenia konturów w całość dla DXF.

W Cam-ie wprowadzono trochę zmian z gatunku „Cad” Wszystkie funkcje związane z geometrią mamy teraz w zakładce „Geometria”. W większości są to funkcje przeniesione z menu na liście geometrii jednak jest sporo nowych, a niektóre stare mają dodatkowe cechy.  Główna zmiana polega na tym, iż na liście geometrii widzimy rodzaj konturu tzn: linia, łuk, okrąg etc. Natomiast na liście parametrów możemy modyfikować ich cechy. W tym kontekście zmieniła się też funkcja „punktu referencyjnego”  z zakładki „Operacje” - jest on punktem odniesienia do wszystkich pozycji wpisywanych w parametrach geometrii ! Punkt referencyjny jest cały czas wyświetlany na ekranie. Niżej opisano te funkcje, których wcześniej nie było lub działają nieco inaczej.

Menu na liście parametrów geometrii:
„Zastosuj” – po dokonaniu zmian w parametrach zawsze należy wybrać tę pozycję !
„Przyciąganie sąsiednich linii” – jeśli jest zaznaczone to zmieniając pozycję któregoś końca odcinka - odcinki, które się stykały z tym końcem także zostaną przesunięte do nowej pozycji.
„Zapamiętaj pozycję / Ustaw pozycję” – rodzaj schowka na jedną pozycję.

Ikonki na zakładce geometria (od lewej)

Ikonka pierwsza:
Wybór trybu rysowania „z ręki”. Metoda rysowania zostaje jak do tej pory miarka+A.

Ikonka druga:
„Zaznacz konturem” - Klikamy na jakiś zamknięty kontur następnie na tą ikonkę – zaznaczone zostaną wszystkie kontury znajdujące się w jego wnętrzu.
„Zaznacz łańcuch” - Zaznacza ciąg elementów, które stykają się końcami. Mamy dwie możliwości albo zaznaczyć jeden element następnie kliknąć ikonkę – zaznaczone zostaną wszystkie znalezione elementy ciągu. Lub też zaznaczyć trzy elementy: pierwszy będący elementem ciągu oraz dwa bo bokach wyznaczające granice szukanego ciągu. 

Ikonka trzecia:
„Scal” - scala ciąg wektorów w kontur. Możemy zaznaczyć jeden element – wtedy znaleziony zostanie cały ciąg, lub więcej (sąsiadujących) elementów lecz wtedy scalone zostaną tylko one.
„Przytnij końce” - Przycina końce krzyżujących się elementów (linia, łuk) .
„Wydłuż i przytnij” - Działa tylko na liniach szuka punktu przecięcia końców linii i tam ustala ich koniec.
„Połącz końce linią” - łączy końce elementów linią.
„Zaokrąglij narożnik” - należy wskazać dwie linie o wspólnym punkcie, następnie kliknąć w ikonkę
„Zetnij narożnik” - j.w narożnik będzie linią prostą.
„Dodaj punkt” - należy wskazać jedną linie zostanie ona podzielona na dwie linie.
„Usuń punkt” - należy wskazać dwie linie w wspólnym punkcie – zostaną zmienione w jedną linie.
„Konwersja LINE<=>ARC” - możemy zamienić linie w łuk i odwrotnie.

Należy podkreślić, że w wielu funkcjach ważny jest kierunek elementu - strzałeczka na podświetlonym wektorze zawsze pokazuje jego koniec  - jeśli jest on z niewłaściwej strony należy zmienić kierunek elementu. To samo dotyczy parametrów na liście: wpisując np. nową długość odcinka rozrasta się on w kierunku końca to samo tyczy łuku.

Dodano zaznaczanie elementów za pomocą okna – prawym klawiszem myszy robimy prostokąt jak do „zoom” i (nie puszczając klawisza myszki) naciskamy klawisz spacja.

Rozbudowano funkcję „Obróć” w transformacjach geometrii – można teraz kopiować w odstępach danego kąta, lub w zakresie kąta daną ilość kopii.

Poprawiono kilka błędów, przyśpieszono kilka funkcji obliczeń ścieżki.

Wersja 2.2.4 z dnia 05.06.2014

Dodano obsługę mostków (czyli niedociętych fragmentów materiału) rysowanych w geometrii.
Grupa w geometrii zawierająca mostki musi mieć nazwę zaczynającą się znakiem # (krzyżyk). Nie musi to być jedna grupa - może być ich wiele. W opcjach dla mostków muszą być wyzerowane pola „Liczba na zewnętrznych” i „Liczba na wewnętrznych”. Jeśli w któreś z tych pól będzie wpisana liczba większa od zera, to program tak jak do tej pory sam wygeneruje mostki dla tych konturów według wpisanych parametrów. Mostki z geometrii powstaną tam gdzie  kontury z grupy zawierającej mostki przecinają się w wygenerowaną ścieżką. Przecięcia wyznaczają środek mostka, jego długość to wartość wpisana w pole „Długość”. Dla przykładu dołączono do programu  plik „Mostki_demo.cam”.

Dla rampy spiralnej dodano wyjście geometrycznym środkiem konturu. Aby włączyć tą opcję pole „Wyjście po rampie” musi być zaznaczone na „TAK”.

Dodano nową metodę wybierania kieszeni: „Kieszeń owalna” służy ona wyłącznie do okrągłych otworów i tworzy ścieżkę przypominającą spirale. Kieszenie obrabiane tą metodą nie mogą zawierać wysp! 

Wersja 2.2.3 z dnia 26.05.2014

Dodano w cam obsługę osi „A”. Dla każdego procesu mamy trzy możliwości Mapowanie X-A, Mapowanie Y-A oraz indeksowanie. W dwóch pierwszych trybach dane, które normalnie są przypisywane osi X lub Y są przypisywane do osi „A”. W trybie indeksowania osie XY pracują normalnie tylko przed wykonaniem procesu oś „A” jest obracana do pozycji „indeks”.

W operacjach przekształceń dla geometrii dodano możliwość wybrania punktu odniesienia dla przekształcenia. W zakładce „Skala” możemy teraz podawać skalę lub docelowy rozmiar. Można także osobno skalować w osi X oraz Y.

W menu „Operacje” zmieniono „Konwertuj na okręgi” na   „Konwertuj na łuki/okręgi”. Kiedy kontur wejściowy jest otwarty jest konwertowany na odpowiedni fragment okręgu.

W menu „Operacje” dodano operacje „Kreskowanie”, która tworzy ścieżkę taką jak ZigZag dla pocket. Jako argumenty podajemy odległość kresek, kąt oraz czy sąsiednie kreski mają być połączone czy nie.

Dodano funkcje „Zaznacz błędy konturów”. Funkcja zaznacza kreskami miejsca gdzie dany kontur przecina się sam ze sobą – takie samo-przecięcia uniemożliwiają zrobienie offsetu lub pocket na  konturze dlatego jeśli nie możemy uzyskać gdzieś takiej ścieżki należy najpierw sprawdzić czy nie zawiera błędów i ewentualnie je usunąć.

W parametrach funkcji offset dodano opcję „Zostaw naddatek” (tak jak dla pocket). Różnica jest taka, że wpisywana wartość w tym wypadku może być również ujemna !

W plikach cam zapisywane są teraz parametry narzędzia. Jeżeli przy otwieraniu takiego pliku jest różnica parametrów w stosunku do narzędzia w magazynku, to zostaniemy zapytani czy zaktualizować narzędzie w magazynku.

Poprawiono analizę „do przodu” wykonywanej ścieżki.

Poprawiono kilka zauważonych błędów.

Wersja 2.2.2 z dnia 29.03.2014

Dodano tryb „ZigZag” dla wybierania kieszeni. Tryb ten jest najczęściej dużo efektywniejszy od tradycyjnego spiralnego jako, że nachodzenie przejść może być minimalne 1-5% a nie jak w metodzie spiralnej zazwyczaj około 50%. Dlatego uzyskana ścieżka bywa do 40% krótsza niż w metodzie spiralnej.

Wprowadzono zmiany w opcjach „nesting-u” Możemy teraz osobno podawać odstępy kolumn i wierszy (mogą być ujemne) a także podać przesunięcie co drugiej kolumny lub wiersza. Umożliwia to większe upakowanie niektórych kształtów.   

Poprawiono działanie funkcji „Scal” oraz „Detekcja łuków”.

W operacjach dla geometrii dodano funkcję „Uprość wektory”, która z podaną tolerancją wycina z konturu „mało wnoszące” wektory.
 
W opcjach dla mostków dodano parametr „Kąt wyłączenia” Kiedy mostek wypadnie na zakręcie większym niż wpisany tutaj kąt zostanie wyłączony. Wpisanie wartości mniejszej niż 20 zeruje pole i dezaktywuje funkcję.

Dodano rampy pod kątem 15* i 0*.  Od teraz kontury otwarte można ciąć dwukierunkowo także z włączonymi rampami „prostymi” !

W menu na liście parametrów ścieżki dodano opcję „Kopiuj zaznaczone parametry”. Zaznaczone na liście parametry będą skopiowane na wszystkie zaznaczone na liście procesy. (system podobny do znanego ze starej wersji cam-a gdzie były kopiowane odhaczone parametry)

W menu na liście g-kodu dodano eksperymentalną opcję „Plik pracy”. Umożliwia zapisanie/odczytanie pliku pracy (*.pjd) który zawiera ścieżkę do aktualnego pliku oraz pozycję  i rozmiar materiału, a także wszystkie przekształcenia z zakładki „program”.  

Poprawiono system zaznaczania w cam na ekranie graficznym - dla geometrii zablokowanych nie działał dobrze.

Poprawiono błąd całkowitego blokownia się edycji na liście parametrów w cam.

Wersja 2.2.1 z dnia 12.03.2014

Dodano możliwość dwukierunkowego cięcia konturów otwartych.
Poprawiono kilka dostrzeżonych błędów.

Wersja 2.2.0 z dnia 10.03.2014

Dokonano gruntownych zmian w Cam. Główna idea jest taka, że zmieniając jakikolwiek parametr ścieżki, który wymagał jej budowy od początku (np. numeru narzędzia) nie musimy wszystkiego  robić od „zera” (kasować starą ścieżkę i zaznaczać od nowa geometrię). Teraz dana ścieżka pamięta z jakich elementów geometrii jest zrobiona i po zmianie jakiegokolwiek parametru wystarczy tylko przebudować ścieżkę. Dodano także szereg funkcji umożliwiających przekształcenia geometrii. Więcej informacji na temat cam można znaleźć w manualu,  w którym temat ten został zaktualizowany.

UWAGA! Ponieważ „filozofia” nowej wersji diametralnie różni się od poprzedniej, nowy format pliku cam nie jest do końca kompatybilny z dotychczasowym! Ze starych plików cam możliwy jest jedynie import wszystkiego jako geometrii !

Pozostałe zmiany:
Dodano jog z klawiatury dla osi technicznej klawisze + - na klawiaturze numerycznej.

W skryptach dodano funkcję do generowania liczb losowych
function Random(val:cardinal):cardinal;
Gdzie argument „val” to zakres, np. podając val=100 będziemy otrzymywali liczby losowe w zakresie 0-100.

Poprawiono kilka zgłaszanych błędów.

Wersja 2.1.1 z dnia 27.12.2013

Dodano tryb pracy „względem narzędzia” (zakładka „MATERIAŁ”). Dotychczas podstawowym punktem odniesienia (referencyjnym) dla programu był punkt xy=0,0 materiału, teraz do dyspozycji mamy jeszcze tryb „względem narzędzia” czyli punkt referencyjny programu jest tam gdzie znajduje się narzędzie w momencie naciśnięcia przycisku „STRAT”. W trybie tym wyświetlane są dodatkowe informacje: koperta symbolizująca położenie i  rozmiar programu, czerwony punkt oznaczający miejsce przejazdu po zakończeniu programu, oraz znacznik aktualnego punktu referencyjnego. Dwie pierwsze informacje wyświetlane są tylko gdy kontroler jest w stanie „RUN” i przemieszczają się za narzędziem. Widok w cam wyświetlany jest zawsze w trybie „względem materiału”.

W związku z tym, że program startuje z aktualnej pozycji narzędzia nasuwa się pytanie jak kontynuować przerwany program ? Mamy dwie możliwości: jeśli jako linie startową programu ustawimy inną niż numer zero, to program nie zmieni aktualnego punktu referencyjnego. Druga możliwość to skrót klawiszowy CTRL+P czyli przejazd do aktualnego punktu referencyjnego. Skrótem CTRL+U w razie potrzeby możemy zaktualizować punkt referencyjny zgodnie z aktualną pozycją narzędzia.
W opcjach nowego trybu możemy ustawić miejsce przejazdu końcowego oraz jego odstęp od krawędzi programu. Takie podejście umożliwia wycinanie serii elementów z większego kawałka materiału. Aktualny punkt referencyjny jest zapisywany na dysk dlatego nie ma problemy z wznowieniem pracy po zamknięciu programu.  (Tutaj przypomnienie: prace przerwane, które wznawiamy po zamknięciu programu otwieramy przez „Aktualizuj” ! Powoduje to, że zachowane są wszystkie  parametry takie jak skala, offsety czy inne przekształcenia.) 

W zakładce materiał dodano możliwość wyboru miejsca 0,0 materiału: lewy dolny narożnik czy środek. Ułatwia to wizualizację i symulację kiedy program mamy także w ujemnych koordynatach. 

Dodano wyświetlanie punktu referencyjnego materiału/stołu - zależnie od kontekstu liczników (znacznik koloru białego).

Zmieniono sposób podświetlania wykonanej pracy – teraz podświetlana jest realna ścieżka a nie jak dotąd rejestrowane położenie XY narzędzia. Z tego też powodu wszystkie funkcje związane ze starą metodą zostały usunięte.

Od teraz program używa takiego separatora dziesiętnego (kropka czy przecinek) jaki mamy ustawiony w systemie.

W skryptach dodano możliwość wstawiania komentarzy do g-kodu, służy do tego funkcja:
SetComment(txt:string); gdzie txt to treść komentarza. Znak komentarza „ ; ” dodawany jest automatycznie. Komentarz może zajmować całą linie lub być na końcu linii z kodem.
Przykład: 
SetComment(' Ala ma kota ....'); write;

W makrach dodano funkcje „GetToolDiam(num:cardinal):extended” która zwraca średnicę narzędzia o podanym numerze.

Zmiany w cam:
Dodano możliwość obróbki zgrubnej (rough) dla offsetów.
Poprawiono offsetowanie konturów otwartych.
W menu dodano funkcję „Pokaż tylko zaznaczone”
Wyłączono z wyświetlania przejazdy G0 dla szkiców. 

Zmiany ogólne:
Dokonano szeregu zmian kosmetycznych w interfejsie, a także usunięto kilka błędów.

Wersja 2.1.0 z dnia 12.11.2013

UWAGA!!! Aktualizacja do poprawnego działania wymaga firmware w wersji >=2.0.5 !!!

Dodano łagodne hamowanie na krańcówkach HOME podczas bazowania. Funkcję można włączyć/wyłączyć  w zakładce „bazowanie (parametry wspólne)”. Funkcja domyślnie jest aktywna. Uwaga! W czasie hamowania na krańcówce nie może dojść do sytuacji, że oś przejedzie krańcówkę (rozłączy ją) !

Dodano łagodne hamowanie przed SOFTLIMIT tak więc nie ma już efektu wyjeżdżania o długość drogi hamowania osi poza granicę obszaru roboczego.

Wprowadzono pewne modyfikacje dla PWM: Zwiększono rozdzielczość PWM teraz jest 16-bitowa. W ustawieniach możemy wpisać jednostkę wyświetlaną na panelu. Możemy też ustawić opcję „Pokaż wartość zmierzoną (ADC)” czyli za pomącą przetwornika ADC mierzyć wartość rzeczywistą np. napięcie z tachoprądniczki. Oczywiście sygnał na wejściu ADC musi być dopasowany do wymagań kontrolera czyli o napięciu <=3,3V. Napięcie na wejściu przetwornika jest przeliczane w następujący sposób 0V >> wpisana wartość Smin, 3,3V >> wartość Smax.

Wprowadzono nowe liczniki położenia osi oraz panele dla parametrów S i F.
Z powyższego powodu zmieniono skróty klawiszowe dla procentowego zwiększania i zmniejszania parametrów !!!
Klawisz F9 -> S-10%
Klawisz F10 -> S+10%
Klawisz F11 -> F-10%
Klawisz F12 -> F+10%
SHIFT+F9 (lub) F10 -> S=100%
SHIFT+F11 (lub) F12 -> F=100%

Przy okazji poprawiono też bezpieczeństwo przy zmianie parametrów F i S z klawiatury. Do tej pory wystarczyło klawisz chwilę przytrzymać a wartości same szybko przeskakiwały – co było dosyć niebezpieczne. Teraz nie ma tego efektu i aby zmienić np. prędkość z 100% do 200% trzeba dziesięć razy nacisnąć klawisz.

Wprowadzony nowy skrót klawiaturowy „~” (Tylda), który odpowiada naciśnięciu przycisku „RESET”

W ustawieniach mamy dwie nowe opcje w zakładce „Widok”:
„Małe liczniki” zmniejszające wysokość liczników położenia osi, przez co jest nieco więcej miejsca na pozostałe elementy nawigacji.
„Rozmiar kursora” - mamy możliwość ustawienia wielkości kursora wrzeciona a jednocześnie wielkości znaczników pozycji parkowania co jest szczególnie użyteczne jeśli maszyna ma duży obszar roboczy.

W cam zmieniono sposób działania funkcji pokaż/ukryj – teraz jest bardziej logiczna i oczywista.
Zmieniono także sposób edycji nazw pozycji na liście. Do tej pory wystarczyło kliknąć na pozycję aby wejść w tryb edycji nazwy, jednak przychodziło zbyt łatwo i bardzo często „niechcący” dlatego teraz należy z meny wybrać opcję „Zmień nazwę” i w otwarte okienko wpisać nową.

Przy przełączaniu widoku 2D/3D lub perspektywy program pamięta wybrany wcześniej zakres (materiał czy program etc.)
 
Usunięto kilka dostrzeżonych błędów.

Wersja 2.0.9 z dnia 15.10.2013

Poprawiano następujące błędy:
Brak załączenia wrzeciona po pauzie, jeśli pauzę naciśnięto w trakcie rozruchu wrzeciona.
Błędne obliczanie rozmiaru programu dla G83.
W cam dublujące się kolory dla grup (8 i 9).
Możliwość zawieszenia się programu w przypadku gdy cam nie wygenerował żadnego g-kodu.

Poprawiano ręczny sposób zadawania parametru „S”. Okienko, które do tej pory do tego służyło jest teraz tylko wartością do odczytu. Kliknięcie otwiera okno wyboru z suwakiem wzbogacone o możliwość wpisania w okienko wartości parametru.

W cam wprowadzono pewne zmiany w interfejsie. W zakładce „grupa”  wyświetlane są tylko te parametry, które są istotne w danym kontekście. Zmienione parametry powodują zmianę koloru pola edycji. Przycisk „Zastosuj” robi się wyraźniejszy gdy dokonamy jakichkolwiek zmian w grupie.

Także od teraz można dla każdej grupy osobno ustalać parametry „Długość” i „Wyjście” dla ramp.
Dodano kilka rodzajów ramp „w linii”.

Do menu cam-a dodano nowe opcję:
„Domknij kontur”. Niekiedy zdarza się, że kształt narysowany w jakimś programie jest (minimalnie) niedomknięty co uniemożliwia np. zrobienie na nim pocket-u. Działanie funkcji polega na połączeniu linią początku i końca konturu. 

„Dodaj ścieżkę planowania” Tworzy siatkę przejazdów dla planowania materiału. Dostępne są trzy kąty prowadzenia linii 0*,45* i 90*. Odstępy siatki obliczane są w ten sam sposób jak dla pocket: a więc rozmiar aktualnego narzędzia razy współczynnik wpisany w pole „Nachodzenie przejść %”. Rozmiar siatki generowany jest taki, aby pokrył wszystkie zaznaczone na liście elementy.

Dokonano kosmetycznych poprawek w interfejsie programu.

Wersja 2.0.8 z dnia 19.09.2013

Przepisano całkowicie na nowo procedury odpowiedzialne za offset i pocket. Teraz działają także bezpośrednio na łukach przez co niekiedy jest dużo szybciej. Nakładające się offsety są wzajemnie przycinane dzięki czemu nie ma ryzyka naruszenia materiału w nieodpowiednich miejscach. W opcjach dla wybierania dodano możliwość zostawienia naddatku dla końcowego wyrównania, oraz możliwość automatycznego tworzenia przejścia wyrównującego.

W cam-ie dodano jednopoziomowe „Undo” CTRL+Z. Operacji podlegają praktycznie wszystkie czynności wykonane w cam.

W zakładce „Grupa” dodano możliwość wczytywania parametrów obróbki z pliku. Wczytanie pliku automatycznie ustawia parametry – nie ma potrzeby potwierdzania przyciskiem „Zastosuj”. Tak długo, jak nie zmienimy któregoś z parametrów, w nazwie grupy na liście będzie informacja o nazwie pliku z jakiego pochodzą parametry. Do zapisywania parametrów służy opcja w menu „Zapisz parametry jako...”.

W zakładce „Ustawienia” cam zlikwidowano opcję „konwersja do G2 G3” która była przydatna gdy offsety nie operowały bezpośrednio na łukach. Ponieważ jednak niekiedy zachodzi potrzeba rozbicia łuków na odcinki dodano w menu opcję „Rozbij łuki na odcinki” , która robi to z aktualnie zaznaczonymi elementami.

Dokonano zmian w okienku „Jedź do..”. Teraz możemy wybrać czy pozycje podajemy jako absolutną (ABS) czy jako przesunięcie (REL). W okienku uwzględniono oś „A”. Przycisk „R” służy do resetowania wpisanych pozycji. Okienko możemy teraz wywołać za pomocą klawisza „J”.

Dodatkowo jeżeli w oknie „Jedź do..” wybierzemy tryb „REL” to po zamknięciu okna możemy ten ruch powtórzyć bez jego ponownego otwierania i wpisywania nowego przesunięcia! - wystarczy nacisnąć klawisz „I”. natomiast jeżeli naciśniemy „I+SHIFT” zostanie wykonany ruch w przeciwnym kierunku!

Dokonano szeregu innych drobnych zmian i poprawek.

Wersja 2.0.7 z dnia 18.07.2013

Zmiany dotyczą głównie wbudowanego symulatora. Dodano możliwość zdefiniowania koloru dla każdego narzędzia. Kolory do symulacji ustalamy w magazynku narzędzi. Dzięki dodanemu menu na górnej belce możemy zmieniać tryby wyświetlania i kolorystykę symulacji „w locie”. Dodano możliwość automatycznego zatrzymania symulacji przy zmianie narzędzia – symulator przechodzi wtedy w stan pauzy, aby kontynuować „obróbkę” naciskamy klawisz „Ins (czyli „0”)” .

Widok w oknie symulacji możemy przesuwać na boki trzymając przyciśnięte oba klawisze myszy.

Zmieniono także metodę wyświetlania symulacji. Jej prędkość zależy teraz od tego jaka cześć materiału jest dotknięta narzędziem. Dlatego jeżeli na materiale będzie dużo nietkniętych obszarów wyświetlanie będzie dużo szybsze niż wtedy gdy użyta będzie cała powierzchnia materiału.

W programie głównym dodano możliwość ustawienia środka obrotu widoku na konkretny wektor. Normalnie środek obrotu zależnie od tego co wybierzemy: jest na środku stołu lub środku materiału. Trzymając przyciśnięty klawisz CTRL i klikając na wektor przenosimy środek obrotu widoku na konkretny wektor. Kombinacja ta nie działa w widoku cam-a.

Poprawiono kilka dostrzeżonych błędów.

Wersja 2.0.6 z dnia 25.06.2013

Zmodernizowano moduł 3D dla importu plików STL oraz BMP. Teraz oba te typy plików obsługuje jeden interface. Najważniejsze zmiany to:
Możliwość wyboru strategi. Do wyboru mamy następujące:
ZGRUBNA – umożliwia pozbycie się nadmiaru materiału dla dalszych prac. W parametrach podajemy skok zagłębiania narzędzia, oraz naddatek jaki ma pozostać do dalszej obróbki. Dla tej obróbki zalecany jest frez z płaskim zakończeniem.
WSZYSTKO – frezowanie całej płaszczyzny. Dla tej obróbki zalecany jest frez z kulistym zakończeniem.
KRZYWIZNY – frezowanie obszarów, które nie są płaskie. Dla tej obróbki zalecany jest frez z kulistym zakończeniem.
PŁASZCZYZNY – frezowanie płaskich obszarów. Zalecany frez z płaskim zakończeniem.
GRANICE KRZYWIZN – frez porusza się po liniach przypominających poziomnice na mapie. W parametrach należy podać  „skok zagłębiania” który decyduje o gęstości przejść. Dla tej obróbki należ dobrać frez do sytuacji.
GRANICE PŁASZCZYZN – czyli miejsca gdzie kończy się płaska powierzchnia. Zalecany frez z płaskim zakończeniem.
RAMKA OKALAJĄCA – umożliwia wycięcie obrabianego detalu z większego kawałka materiału. Ramka jest wycinana na głębokość ustawioną w „Grubość materiału”. Należy też podać parametr
„skok zagłębiania”. Jeżeli w pole „pozostaw naddatek” wpiszemy wartość większą od zera to na środku każdego boku ramki zostaną utworzone łączniki o tej wysokości.

Dla większość powyższych funkcji możemy ustawić wierszowanie pod dowolnym kątem. Możemy także wykonać czynność dla fragmentu obrabianego detalu – w tym celu zaznaczamy myszką  na podglądzie graficznym  obszar jakiego ma czynność dotyczyć, a następnie z „Obszar” wierszowania wybieramy „zakres”.

Naddatek wpisany w pole „pozostaw naddatek” zostaje dodany ze wszystkich stron frezu a nie jak do tej pory tylko w osi „Z”.

Wybrane czynności na liście możemy myszką przesuwać, włączać/wyłączać czy kasować. 

Pozostałe poprawki:

W symulacji dodano możliwość wyłączenia modulacji koloru (w zależności od głębokości). Na niektórych kartach graficznych przyśpiesza to prace symulacji o 30%. Dodano też ptaszek „struktura” który powoduje chropowatość wierzchniej płaszczyzny materiału. Dzięki czemu materiał „muśnięty” frezem odróżnia się o pozostałego.

Przeniesiono zawartość pola „RUCHY KROKOWE” do zakładki RUN / MANUAL.

Wersja 2.0.5 z dnia 8.05.2013

Rozbudowano symulację pracy. Teraz można śledzić cały przebieg pracy a nie jak dotychczas tylko efekt końcowy. W oknie symulacji z klawiatury mamy dostępne następujące funkcje:
„+” „-”  -  procentowe przyśpieszanie/zwalnianie symulacji. Informacja ta widoczna jest obok parametru F.
„Enter” - prędkość symulacji ustawia na 100%
„0” (zero) - pauza.
„HOME” - rozpoczęcie symulacji od początku.
„END” - szybkie przejście do końca symulacji czyli efektu końcowego.
„ESC” - zamknięcie okna symulacji.

Przed uruchomieniem okna symulacji możemy wybrać czy symulator ma pracować w trybie „frezarka” czy „plazma/laser”. W tym drugim materiał jest cięty zawsze „do dna” gdy kodem M3 załączone jest urządzenie wyjściowe.
 
Dodano obsługę kodu G83 czyli wiercenie z wycofaniem narzędzia. Także w cam-ie możemy włączyć korzystanie z tego kodu dla wiercenia, co niekiedy bardzo zmniejsza rozmiar programu. (cam Ustawienia/Ogólne Wiercenie cyklem G83).

Dodano w programie mechanizmy zabezpieczające przed wygaszeniem ekranu czy wejściem w hibernację komputera w czasie pracy.

Usunięto kilka dostrzeżonych błędów.

Wersja 2.0.4 z dnia 24.04.2013

Poprawiono potencjalnie niebezpieczny błąd, który znalazł się w ostatnich dwóch wersjach. Mianowicie kiedy g-kod nie kończył się żadną komendą „M” a tylko komendą z zakresu G0-G3, to maszyna na końcu programu mogła sama zrobić przejazd do pozycji 0,0,0 (maszynowo).

Wersja 2.0.3 z dnia 17.04.2013

Poprawiono kilka dostrzeżonych błędów z poprzedniej wersji.

Z rzeczy zupełnie nowych:
Dodano możliwość konfigurowania wejść (NO czy NC) dla krańcówek limit oraz przycisku E-stop (Ustawienia/Maszyna1/2). Aby ta funkcja działała należy zaktualizować firmware do wersji 2.0.2.
W monitorze dodano kontrolkę wejścia E-stop.

Dodano małą wizualizację dla osi „A” (Ustawienia/Maszyna2/2) możemy ustawić w jakiej płaszczyźnie będzie obracał się kursor narzędzia w zależności od położenia osi „A”

W menu na liście g-kodu dodano translacje osi „A” na „X” lub „Y”. Funkcja ta przepisuje dane osi „A” na wybraną oś.

Ekranowa „miarka” przyciągana jest teraz do krawędzi materiału. Ustawienia dla przyciągania miarki są zapisywane na dysk.

Wersja 2.0.2 z dnia 04.04.2013

UWAGA !!! Wersja programu wymaga firmware w wersji >=2.0.0 Ze starszymi wersjami w ogóle nie będzie działać !!!

UWAGA!!! Należy od nowa skonfigurować ustawienia !!! gdyż został zmieniony/uporządkowany system zapisu parametrów.

UWAGA!!! Ponieważ w programie dokonano bardzo dużych zmian wersja ta publikowana jest jako „beta” i na wypadek „W” instaluje się w katalogu c:/pikocnc_beta

Zmiany:
Dodano obsługę czwartej osi. Zmieniono niemal całe oprogramowanie kontrolera a także część programu odpowiedzialną za obsługę kontrolera po stronie komputera. Sam program wizualnie niewiele się zmienił.

Oś „A”
Wyjścia czwartej osi mamy na wyjściach: OUT4 - DIR, OUT5 – CLK. Na wejściu LIM_YL mamy wejście krańcówki HOME osi A. Rozkład wyprowadzeń jest identyczny jak w osi technicznej stąd wniosek, że możemy korzystać tylko z jednej z nich naraz. Priorytet ma oś A. Klawiaturą możemy poruszać osią za pomocą  „+ -” na  klawiaturze numerycznej. Jeżeli chcemy aby oś była wyskalowana w stopniach to w ustawieniach „skok śruby” musimy wpisać 360, natomiast w „impulsy na obrót” wpisać liczbę impulsów na pełen obrót osi, a więc musi uwzględniać mikro krok oraz ewentualne przekładnie. Ponieważ wyjścia osi „A” są „wysoko napięciowe” należ pamiętać o odpowiednich opornikach ograniczających prąd transoptorów!

Nowa wersja inaczej zapisuje parametry osi należy je koniecznie skonfigurować od nowa. Kilka słów komentarza odnośnie ustawień:
„Tryb” – wybieramy czy oś ma być aktywna, a jeśli tak, to w jaki sposób ma być ograniczana.
„Obszar roboczy” – wpisujemy to co w starej wersji było w polu „wymiary obszaru roboczego” dla tej osi.  Wartość ta używana jest przez softlimit.
Oś ”SLAVE” Wybieramy która oś będzie osią „slave” dla tej osi. Do wyboru mamy „Z” oraz „A”.
Dla osi wybranej jako „slave” nie musimy ustawiać żadnych parametrów, dziedziczy ona wszystkie ustawienia po osi „master”.
Także od teraz możemy także dla każdej osi osobno podać przyśpieszenie.

„Bazowanie osi/sekwencja” – ustalamy kolejność bazowania osi. Typowo dla plotera XYZ mamy Z=1 a dla X oraz Y=2. Czyli pierwsza jedzie oś „Z” a następnie razem X,Y. Sekwencja ta wykorzystywana jest także przy przejazdach HOME. Jeśli ustawimy „brak” to oś nie będzie w ogóle bazowana.

„Bazowanie/Oś narzędziowa” – ustalamy, która oś jest nośnikiem narzędzia (a więc np. wykorzystywana do pomiaru długości narzędzia, czy wysokości materiału). Dla plotera powinno być zawsze ustawione „Z”. W zależności jaką oś ustawimy jako narzędziową zmienia się odpowiednio orientacja kursora narzędzia na ekranie.

W ustawieniach zlikwidowano zakładkę HOME. Wszystkie przejazdy do pozycji wykonywane są na wysokości krańcówki HOME osi ustawionej jako narzędziowa, a dokładniej mówiąc w punkcie „Bazowanie/pozycja - zjazd”.

Zmiany dotknęły także jog-a zewnętrznego. Zmieniono nieco system, zlikwidowano czas przełączania prędkości. Teraz naciśniecie kierunku powoduje jazdę z prędkością „niską” a przytrzymanie równocześnie wejścia „RESET” przełącza na prędkość „wysoką”. Osią „Z” można sterować tak jak pozostałymi osiami gdyż od teraz można także dla niej włączyć softlimit.

W zakładce „I/O” dodano nową grupę „OUT6,OUT7” Gdzie można załączyć sygnalizowanie na wyjściach 6,7 stanu maszyny. I tak na wyjściu 6 mamy sygnalizację czy maszyna znajduje się w trybie pracy automatycznej (ON) czy ręcznej (OFF).  Ze względów bezpieczeństwa te stany sygnalizowane są także na ekranie programu ikoną w prawym górnym rogu. Ikonę wyświetlaną na ekranie można wyłączyć w zakładce „Widok” ustawień.
Wyjście 7 sygnalizuje czy sterownik wykonuje program: START  (ON) , PAUZA (Miganie), STOP (OFF). Wyjścia można wykorzystać do sterownia np. lampek kontrolnych na panelu sterowania, podświetlanych klawiszy sterowania etc.

Z rzeczy zupełnie nowych:
Dodano wyświetlanie nazw pozycji HOME. Można to zrobić w zakładce „Widok/elementy/HOME”. Nazwy pojawiają się także gdy otwarte jest okno przejazdów do pozycji.

W zakładce program dodano nową grupę „przekoszenie” (funkcja, która od dawna była w wersji plazmowej). Funkcja umożliwia obrócenie programu o kąt. Działa to w ten sposób, że gdy mamy już wyznaczone 0,0 materiału jedziemy narzędziem na jego lewą bądź dolną  krawędź (im dalej od 0,0 tym lepiej) i klikamy na „Ustaw” Materiał i program na ekranie mamy obrócony tak jak w rzeczywistości.

Dodano wyświetlanie informacji o przyczynie zatrzymania maszyny (E-stop), która w razie wystąpienia jakiegoś zdarzenia jest wyświetlana w lewym dolnym rogu okna graficznego.

W skryptach dodano nowe polecenia:
procedure SetA(v:extended); Ustawienie położenia dla osi „A”

procedure SetT(v:byte); Ustawienie aktualnego narzędzia.

function GetHomePos(axis,num:byte):extended;
Funkcja zwraca pozycję dla danego numeru HOME i dla danej osi. Osie numerowane są od zera X=0,Y=1 itd. Tak samo pozycje HOME.
np.: GetHomePos(0,1) zwróci pozycję dla HOME_2 osi X.

W cam-ie dodano dwa nowe rodzaje rampy w linii pod kątem 90* do pierwszego wektora (prosta i po skosie w osi „Z”). Dodatkowo w ustawieniach cam-a możemy określić czy rampa będzie dodana na początku i końcu konturu, czy tylko na początku.

W ustawieniach możemy określić prędkość Jog-a z przytrzymanym klawiszem CTRL. Do tej pory była to automatycznie połowa prędkości maksymalnej. Parametr ustawiamy w zakładce „Maszyna1/2”  grupa  „Ręczne poruszanie osiami”. 

Zmieniono organizację przejazdów do pozycji „HOME”. W zakładce „RUN” mamy teraz jeden klawisz „PARK” i kliknięcie na niego otwiera okienko „Przejazd do pozycji”. Zlikwidowano też skróty klawiszowe F5 i F6 przejazdów.

Wersja 1.2.2 z dnia 11.02.2013

W cam-ie przy tworzeniu ścieżki dodano możliwość wyboru narzędzia wirtualnego (T0). Służy ono do generowania pomocniczych offsetów. Ścieżki utworzone takim narzędziem są od razu szkicami i mogą służyć jedynie jako półprodukt do dalszych prac.  

Wersja 1.2.1 z dnia 8.02.2013

Rozbudowano magazynek narzędzi.
Wprowadzono wizualizację według magazynu narzędzi.
W cam-ie oraz w modułach BMP i STL wprowadzono wybór narzędzia z magazynku.
W cam-ie przywrócono funkcje włącz/wyłącz z obróbki.
Dla „miarki” dodano opcje „Przyciągnij do linii” oraz „Raster 15*” .

Wersja 1.2.0 z dnia 21.01.2013

Wszystkie wprowadzone zmiany dotyczą wbudowanego CAM-a:
Dodano „multiselect” - można „na raz” zaznaczyć wiele obiektów na liście
Dodano dla grupy parametr „Głębokość startowa”
Zmieniono sposób zadawania ilości przejść. Teraz podajemy ile ma narzędzie schodzić w jednym przejściu a nie jak do tej pory ile ma być przejść.
Dodano „popupmenu” na liście obiektów.
Przebudowano interfejs. 

wersja 101.768 z dnia 04.01.2013

Rozbudowano obsługę parametru „S”: poprawiono interfejs na panelu sterowania, dodano nowe ustawienia dla PWM. Także w cami-e dodano możliwość ustalenia tego parametru. Do prawidłowej obsługi przez kontroler parametru „S” trzeba mieć zainstalowane firmware w wersji >=1.29.

wersja 101.767 z dnia 30.11.2012

Wprowadzono zapis podstawowych parametrów na dysk w momencie rozpoczęcia obróbki. Zapisywana jest pozycja materiału, wszystkie przekształcenia z zakładki program oraz pozycje HOME. Chroni nas to w pewnym stopniu przed problemami w razie wyłączenia zasilania w czasie obróbki. 

Zmieniono sposób interpolacji łuków G2 G3 (w Ustawieniach zakładka Gkod). Teraz podajemy z ilu segmentów (linii prostych) składa się pełny okrąg oraz minimalna długość segmentu. Liczba segmentów ustawiona jest domyślnie na 1500.

Dodano możliwość eksportu G-kodu do cam. (ostatnia pozycja w popupmenu listy gkodu). W czasie eksportu tracimy informację o pracy osi „Z” dlatego ma on sens jeśli chcemy przenieść np. zarys konturu wygenerowany przez skrypt i poddać go dalszej obróbce w cam etc.

W cam-ie dodano nowy przycisk (ikonkę) „Automatyczne ustawianie kolejności dla wycinania”. Jej działanie polega na tym, że zmienia kolejność konturów w grupie w taki sposób, że jeżeli we wnętrzu konturu znajdują się inne kontury to są one najpierw wycinane.

Poprawiano także kilka zauważonych błędów:
Po ostatnich poprawkach przestał działać przycisk zmiany punktu wejścia w kontur - naprawiono.
Poprawiono wczytywanie splain-ów w DXF.

wersja 101.766 z dnia 19.11.2012

Zlikwidowano zakładkę Run/Edit. Myślę, że z funkcji tam zwartych mało kto korzystał. Gdyż były mało intuicyjne (powstały w czasie gdy program nie posiadał jeszcze wbudowanego cam-a).

Dodano „popupmenu” dla listy z g-kodem. Mamy tam następujące pozycje:
Edytuj linię - możemy edytować aktualnie podświetloną linię g-kodu.
Edytuj program - otwiera się prosty wbudowany edytor tekstu gdzie mamy cały program. Opcja ta jest dostępna gdy mamy podłączony kontroler lub klucz licencyjny.
Numeracja ON/OFF - możemy włączać, wyłączać numerację linii. Numeracja jest teraz „dynamiczna” czyli działa praktycznie bez czasowo.
Renumeracja linii - Generalnie jest to także porządkowanie g-kodu np. usuwanie pustych linii.
Aktualizacja G-kodu: Jeżeli w polach zakładki „PROGRAM” mamy włączone jakieś przekształcenia typu obrót lub zmieniona skala to generowany jest kod już po tych przekształceniach a wszystkie pola przekształceń są w tym momencie zerowane.
Zmień „F” - Zmiana prędkości dla wybranego zakresu programu. Jest to jedyna funkcja ocalała z zakładki „EDIT” Została także całkowicie od nowa napisana gdyż w starej wersji nie działo to najlepiej. W okienku wybieramy jakich osi ma dotyczyć zmiana i podajemy nową prędkość.
 
Usunięto kilka dostrzeżonych błędów.

Program od teraz posiada instalator. W przypadku aktualizacji wskazujemy folder gdzie mamy już program. Instalator nie zmienia pliku config!

wersja 101.765 z dnia 9.11.2012

Wielokrotnie przyśpieszono wczytywanie plików z g-kodem zawierających bardzo wiele linii.
Przykład: Plik z 250.000 linii g kodu na starej wersji wczytuje się 24s. Natomiast w nowej wersji wczytuje się 3s (na tym samym komputerze).
 
 Także stało się możliwe wczytywanie plików o dużo większych rozmiarach niż do tej pory. Na przykład na komputerze z 4G Ram bez problemów wczytuje się 2.5 miliona linii co w starej wersji było nie osiągalne.
Zrezygnowano z ukrywania g-kodu (PROG_PART) dla dużych plików. Także okienko poglądu g-kodu działa dobrze w przypadku bardzo dużej liczby linii (scrolowanie suwakiem).

W cam-ie w zakładce „Ustawienia/Rotacja Frezu” dodano opcję dla jakiego kierunku rotacji frezu ma być generowana ścieżka !.
 

wersja 101.764 z dnia 24.10.2012

W podglądzie graficznym 3D można teraz klikać na poszczególne wektory
(do tej pory można było to robić tylko w widoku 2D)

Dodano „Ducha” narzędzia dla aktualnie podświetlonego wektora.

W zakładce RUN obok przycisku "R" są trzy nowe przyciski:
"P" pokaż zakres
"U" ukryj zakres
"W" pokaż wszystko
Dzięki temu możemy ukrywać fragmenty g-kodu (wpisany w okienka) co ma znaczenie jeśli mamy program zawierający plątaninę wielu warstw a chcemy się dokopać głębiej.
 

Kursor z listy g-kodów już nie ucieka na początek po kliknięciu na przycisk "=".


Klikając na napis "START" lub "STOP" obok okienek zakresu można się przenieść do linii wpisanej w te okienka.

W zakładce "EDIT" jest nowy mały guziczek "N" do renumerowania linii. Ma znaczenie gdy piszemy „z palca” lub modyfikujemy istniejący program. Ma też taką właściwość, że wyświetla wszystkie linie nawet wtedy gdy program wygeneruje skróty PROG_PART_num. Należy mieć świadomość, że za każdym PROG_PART stoi 1000 linii g kodu i jeśli nie potrzeba tego rozwijać to nie należy tego robić, gdyż może to być czasochłonne.

Jeżeli w ustawieniach ustawi się skok numerowania G-kodu co 1 to numeracja linii będzie teraz się zgadzać z pozycją na liście.
 

W ustawieniach zakładka „Maszyna2/2 Bazowanie” dodano ptaszka „wsparcie dla bazowania osi SLAVE”. Opcja ta umożliwia korzystanie z dodatkowego układu elektronicznego umożliwiającego właśnie bazowanie w sytuacji gdy jedną oś obsługują dwa silniki. Wykorzystywane do tego jest wyjście OUT6.

wersja 101.763 z dnia 15.10.2012

Dodano import plików STL (binarnych)
 
Moduł importu umożliwia zmianę wielkości obiektu z pliku STL a także ewentualne przycięcie go na jakiejś wysokości „Z”. Należy natomiast zwrócić uwagę aby obiekt był odpowiednio obrócony względem osi XYZ tak jak ma być wykonany na maszynie. Program nie umożliwia obrotu figury można natomiast to zrobić w programie blender (darmowy). Samo położenie obiektu w przestrzeni nie gra roli plik jest zawsze „ściągany do zera”. W podglądzie 3D czerwona płaszczyzna obrazuje płaszczyznę równoległą do stołu maszyny. Jeżeli w pole „Z ogr.”(ograniczające) wpiszemy wartość mniejszą niż 1 to czerwona płaszczyzna pokazuje także punkt przecięcia obiektu. Pozostałe parametry dotyczące obróbki są takie same jak w przypadku plików BMP.

wersja 101.762 z dnia 04.09.2012

Przebudowano moduł importu obrazów BMP. Dodano pełną korekcję dla danego typu i rozmiaru frezu. Także rozmiar wiersza nie musi już być tak sam jak rozmiar narzędzia.

Dodano możliwość zdefiniowana dodatkowych pozycji HOME. W zakładce „STEROWANIE/posuw ręczny” jest przycisk DEF który otwiera okno z przyciskami pozycji dojazdowych. (okno można otworzyć także klawiszem HOME). Naciśnięcie któregoś przycisku powoduje zamknięcie okna i przejazd do pozycji. Jeżeli chcemy zapamiętać nową pozycję należy najpierw maszyną pojecheć w to miejsce następnie po otwarciu omawianego okna zaznaczyć „zmień pozycję” i kliknąć w któryś przycisk. Program poprosi jeszcze o podanie nazwy dla pozycji.
Gdy okienko jest otwarte pozycje można wybierać także z klawiatury klawiszami F1- F6.  Jeżeli pozostawimy myszkę chwilę nad danym przyciskiem wyświetli się pozycja X,Y dojazdu. Dojazd do pozycji odbywa się zawsze na wysokości krańcówki „Z”

wersja 101.761 z dnia 29.08.2012

Po wyłączeniu w zakładce WIDOK korekcji G41/42 wyświetlana jest dodatkowo orientacyjna ścieżka korekcji
(szare linie równoległe do wektorów)

Poprawiono symulację. Obraz jest bardziej „gładki”. Zmniejszyło się też obciążenie procesora przy wyświetlaniu scen - szczególnie tam gdzie występują płaskie powierzchnie. Dodano też możliwość wyboru jednego z kilku kolorów dla symulacji.

wersja 101.760 z dnia 13.08.2012

Dodano obsługę kompensacji narzędzia G40 G41 G42
W skryptach dodano funkcje ułatwiające działania geometryczne na liniach takie jak prowadzenie równoległych czy wykrywanie punktu przecięcia odcinków.
Zaktualizowano (w znacznej części) manual.

wersja 101.759 z dnia 12.07.2012

Dodano symulację 3D wykonanej pracy dla frezu o danym kształcie i średnicy.
Kilka słów komentarza wymaga grupa „Wyświetlanie”:
Dokładność – określa w skali 0-10 rozdzielczość generowanego obrazu  - im wyższa tym większe zapotrzebowanie na pamięć oraz czas procesora. Należy ten parametr dopasować do posiadanego sprzętu. „RealTime” jeżeli nie zaznaczymy tego ptaszka to w czasie obracania bryły na ekranie będziemy widzieć tylko samą bryłę materiału w niebieskim kolorze. Natomiast po odhaczeniu w czasie manipulacji bryłą cały czas będzie pełny podgląd. Opcję te należy odznaczyć wtedy gdy komputer „nie wyrabia” się z pokazywaniem obrazu w czasie rzeczywistym.
Symulacja pokazuje zawsze ten fragment (lub całość) materiału, który jest widoczny na ekranie w widoku 2D. W wersji „Free” (dla tych, którzy nie mają kontrolera lub klucza licencyjnego) rozmiar pokazywanego materiału jest ograniczony do wymiarów 15/15/5mm. Obrazem można poruszać tak samo jak obrazem 3D wektorów. Dodatkowo przytrzymując PKM można obracać go w osi „Z” . Naciśnięcie spacji przywraca domyślny widok.
Generalnie symulacja 3D jest procesem wymagającym tak pamięci jaki i przyzwoitej karty graficznej.

Dodano obsługę dodatkowych wyjść OUT4,5,6,7. Wyjścia OUT4 oraz 5 mogą pracować jako dodatkowa "oś techniczna" do np. sterowania magazynkiem narzędzi, sterowania osi „Z” przecinarki plazmowej itp. 

wersja 101.758 z dnia 21.06.2012

Dodano możliwość „globalnego” załączania chłodzenia dla ruchów roboczych. W zakładce „Materiał/kontrola urządzeń” dla OUT2 można ustawić „ON dla G1/2/3”. Po wybraniu tej opcji wyjście OUT2 będzie załączane dla ruchu roboczego a wyłączne przed G0. Nie trzeba dodatkowo żadnych kodów sterujących umieszczać w programie.

Dodano możliwość pracy „pulsacyjnej” dla OUT2. W ustawieniach (zakładka I/O) w polu „Chłodzenie (OUT2)” należ postawić ptaszka i wpisać czas załączenia i czas wyłączenia wyjścia.
Aby ta funkcjonalność działa trzeba mieć FirmWare >=1.26 !!

W ustawieniach w zakładce widok „Kolory ekranu” dodano dwie opcje:
„Obszar roboczy wypełniony” obszar będzie wyświetlany jako wypełniony kolorem prostokąt, a nie sama ramka (jak jest bez zaznaczenia).
„Cieniowane tło” obszar poza stołem wyświetlany z gradientem.

W cam-ie w zakładce „Operacje” dodano „Skala”. Skalę podajemy w procentach. Można podawać także ujemne wartości np. 200% powiększy obiekt dwukrotnie a -200% zmniejszy dwukrotnie (oczywiście ten sam efekt uzyskamy wpisując 50%)

W zakładce „Operacje” do wszystkich pozycji dodano przyciski „Zaznaczone” i  „Wszystko” co niekiedy bardzo ułatwia obsługę.

W cam-ie można „z ręki” dodać prostokąt do grupy. Robimy tak: trzymając prawy klawisz myszy przeciągamy tak jakbyśmy robili zoom. Kiedy mamy odpowiedni rozmiar prostokąta (nie puszczając klawisza myszy) naciskamy klawisz „A”. Prostokąt zostanie dodany do aktualnej grupy.
Oczywiście działa to tylko w widoku 2D.

wersja 101.757 z dnia 13.06.2012

W zakładce „Materiał/Parametry dojazdowe” dodano ptaszka „bezpieczna na krańcówce”. Po zaznaczeniu tej opcji wszystkie dojazdy do punktu początkowego obróbki będą się odbywać na wysokości krańcówki HOME_Z. Dotyczy to też dojazdów po pauzie.

W PikoCamie wprowadzono zmiany w grawerowaniu 3D. Można teraz „modulować” także pojedyncze proste linie. Dodano dwa dodatkowe tryby, w których każdy wektor konturu traktowany jest osobno. Dodano też też możliwość wyboru charakterystyki pracy w osi „Z” dla frezów z zakończeniem kulowym (TRYB 1) oraz zakończeniem „V” (TRYB 2).

Przyśpieszono działanie funkcji generujących offsety.

 

wersja 101.756 z dnia 2.06.2012

Zmieniono cykl ręcznej wymiany narzędzia. Główna różnica w stosunku do poprzedniej wersji jest taka, że przy pomiarze narzędzia nie jest „przy okazji” bazowana maszyna, gdyż powtarzalność bazowania w zależności od użytych krańcówek bywa różna. Także powrót z punktu pomiaru nie jest już na wysokości pozycji home1 a na wysokości krańcówki HOME_Z. Dokładnie wygląda to tak:

po wystąpieniu kodu M6:

1. uniesienie Z na wysokość krańcówki HOME_Z (nie najazd tylko przejazd do tej pozycji)
2. wyłączenie wszystkich urzadzeń (wrzeciono etc..)

3. przejazd do pozycji XY czujnika długości.

4. Okienko potwierdzenia wymiany.

5. pomiar długości (zjazd do czujnika)

6. uniesienie Z na wysokość krańcówki HOME_Z

7. przejazd do pozycji XY kontynuacji.
8. Załączenie urządzeń, które były włączone w momencie przerwania.

9. kontynuacja programu.

Aby cały cykl był aktywny należy w ustawieniach ''G-kod/Zmiana narzędzia” ustawić „Ręczna zmiana”.

Dodano możliwość ustawienia pozycji krańcówki HOME_Z jako pozycji „Z” dla HOME1,2. 
Jeżeli mamy „normalny” tryb to pozycja „Z” np. dla HOME1 jest pozycją końca freza i na maszynie będzie wypadać różnie gdyż zależy od długości freza. Natomiast pozycja krańcówki jest zawsze w tym samym miejscu i mamy gwarancję na maksymalne uniesienie osi „Z”. Należy jeszcze zaznaczyć, że maszyna nie „szuka krańcówki” ale jedzie do jej pozycji – stąd wniosek, że maszyna musi być wcześniej zbazowana.  Aby tą opcję włączyć w ustawieniach „HOME” należy klikąć „Z na krańcówce”.

Dodano małe poprawki w cam-ie:
Jeżeli podświetlimy jakąś grupę i trzymając ALT klikniemy na jakiś kontur zostanie on przeniesiony do tej grupy jako pierwszy element.
Nowo utworzona grupa staje się od razu podświetlona (aktywna).
Puste grupy kasowane są bez okienka potwierdzającego.

Poprawiono w Dxf wczytywanie okręgów z corela.


Od tej wersji wprowadzane są też licencje. Licencja jest nie obowiązkowa ale umożliwia zapis plików .nc bez podłączonego kontrolera. Licencja to kodowany plik o nazwie „LICENCE_KEY” zawierający dane klienta. Dane te można odczytać w okienku info „Licencja dla..”.

wersja 101.755 z dnia 18.05.2012

W cam-ie dodano wejście po rampie spiralnej. W ustawieniach cam-a należy wybrać rodzaj rampy „spiralnie”

Dodano konwersje do G2 G3 ścieżki z offsetów i wybierania. Niekiedy bardzo mocno zmniejsza to rozmiar g-kodu.  Opcję tą można włączyć w ustawieniach cam-a. (konwersja do G2 G3)

Przebudowano zakładkę „Operacje/Kopiuj”. Teraz umożliwia wygodne mnożenie (zwielokrotnianie) elementów lub całego programu. W pole „Odległość” wpisujemy odległość między poszczególnymi elementami. W pozostałe liczbę elementów w pionie i poziomie. Tworzona jest nowa grupa (lub grupy) z multiplikowaną zawartością a oryginał jest wyłączany.

W zakładce „Operacje/Przesuń”  dodano możliwość podania offsetu lub wartości absolutnej.
 

wersja 101.754 z dnia 07.05.2012

W cam-ie dodano drugi (dolny) rząd ikonek z następującym przeznaczeniem: (od lewej)

(1) Widok normalny
W tym trybie pokazywane są kontury w przypisanym im kolorze.

(2) Podgląd kolejności
W tym trybie wszystkie elementy występujące przed podświetlony elementem wyświetlane są na zielono natomiast występujące po nim na szaro. Element podświetlony wyświetlany jest na biało. Zmieniając klawiszami strzałek podświetlony element mamy „symulacje” kolejności obróbki.

(3) Podgląd offsetów w tym trybie kontury wyświetlane są w następujący sposób:
czerwony - kontury zewnętrzne

niebieski - wewnętrzne
fiolet - kontur otwarty

zielony - kontur błędny


(4) Zmiana punktu wejścia w kontur
Należy kliknąć na jakiś wektor na konturze - pojawi się na nim strzałka. Następnie klikamy na omawiany przycisk. Nowe wejście zostanie utworzone na środku podświetlonego wektora. (nie koniecznie musi to być to samo miejsce gdzie jest postawiona strzałka). Jest to jedyna metoda zmiany punktu wejścia. Kombinacja z klawiszem ALT została przeznaczona do zmiany kolejności/przenoszenia konturów !

(5,6) Automatyczna zmiana kierunków offsetów
Automatycznie ustawia kierunki offsetów w grupie. Musi być podświetlona grupa aby przyciski były aktywne.Tutaj najlepiej przełączyć się w tryb podglądu kierunków aby zobaczyć efekt działania funkcji.

(7) Tworzenie grupy z konturu
Z podświetlonego konturu tworzy osobną grupę do której przenosi także wszystkie kontury występujące wewnątrz podświetlonego konturu.

Dodano zmianę kolejności obróbki za pomocą klikania na kolejne kontury:
Ręczna zmiana kolejności cięcia:
1. Najlepiej przełączyć się na widok kolejności.
2. Na pierwszym miejscu listy umieścić kontur pierwszy do cięcia i jego podświetlić.
3. Trzymając klawisz ALT klikamy na kolejne kontury: są one automatycznie przenoszone za aktualnie podświetlony kontur, a następnie stają się aktualnym konturem.

Zmianę kolejności można robić od dowolnego miejsca na liście. Jeżeli jesteśmy w trybie wyświetlania kolejności, to od razu widzimy, które kontury są już wykorzystane (zielone) ,a które nie (szare).
Jest to także bardzo wygodna metoda przenoszenia konturów między grupami. Klikamy na miejsce docelowe na liście a następnie z  ALT -em klikamy na kontury do przeniesienia tam.

Wartość „naddatek przy wybieraniu” podajemy teraz w procentach! (średnicy narzędzia)

W zakładce operacje dodano odbicie w osi X oraz Y

wersja 101.753 z dnia 30.03.2012

W cam-ie wprowadzono następujące zmiany:

W zakładce ustawienia dodano możliwość generowania ścieżki do osobnych grup przy wybieraniu.
Do tej pory wynik generowania ścieżki dla wybierania był umieszczany w jednej grupie o nazwie
„nazwa_grupy_Pocket”. Teraz można ustawić aby program tworzył dla każdego konturu osobną grupę „nazwa_konturu_Pocket”. W pewnych sytuacjach bardzo ułatwia to życie.

Poprawiono sposób generowania ścieżki przy wybieraniu w wielu przejściach. Nie ma zbędnego unoszenia osi Z - jeśli to możliwe. Za tryb rozpoczęcia nowej warstwy odpowiada znak „^” na początku nazwy pierwszego konturu w grupie (generowany automatycznie).

Dodano rampę w linii pierwszego wektora w konturze. Rodzaj rampy i jej długość (lub promień – zależnie od typu) ustawiamy w zakładce „ustawienia”. Na wejście po takiej rampie trzeba wybrać wektor nie krótszy niż ustalona długość rampy.

W zakładce „Grupa” dodano dwa przyciski „S” (Save) i „L” (Load) Służą one do kopiowania parametrów do schowka i na odwrót. Trzeba zaznaczyć, że naciśnięcie „L” spowoduje tylko, że parametry ze schowka zostaną przepisane do pól grupy należy je jeszcze potwierdzić przez „Zastosuj”. Parametry zapisane w schowku są zapisywane na dysk i są wartościami domyślnymi dla wszystkich nowo tworzonych grup !!

W (LG) rogu ekranu jest dodatkowo wyświetlany rozmiar materiału.

wersja 101.752 z dnia 21.03.2012

Zmieniono organizację w PikoCamie-e. Dodano możliwość wygodnej zmiany parametrów dla grawerowania 3D.
U ustawieniach można od teraz zmienić kolor dla czcionki i tła okna G-kodu, oraz panelu postępu.

wersja 101.751 z dnia 16.03.2012

W PikoCamie dodano wizualizację śladu freza na materiale. Wizualizacja jest robiona według parametrów ustawionych w zakładce „Kontur/Offset/wybieranie”

Dodano możliwość dodania „z ręki” konturu linii do PikoCama. Robimy miarką jakiś odcinek który  ma zostać dodany i (cały czas trzymając LKM) naciskamy klawisz „A”. W aktualnej grupie pojawi się utworzony odcinek.

wersja 101.750 z dnia 9.03.2012

Dodano przesuwanie ekranu za pomocą kółka myszki:
CTRL+kółko  przesuwanie w osi X
SHIFT+kółko  przesuwanie w osi Y

W PikoCamie dodano strzałkę pokazującą kierunek wektora. Kreseczka obok strzałki informuje z której strony powstanie ewentualny offset.

W PikoCamie przyspieszono przetwarzanie dużych plików. Wprowadzono też kilka zmian, które sprawiają, że niekiedy mniej się trzeba „naklikać” przy niektórych operacjach.

Zmieniono sposób pracy dla cyklu wiercenia.

wersja 101.749 z dnia 6.03.2012

Dodano możliwość grawerowania "3D" w PikoCamie
Zasada jest taka: grupa, która ma być w ten sposób grawerowana musi mieć
nazwę zaczynającą się znakiem #.
Natomiast nazwy konturów powinny się zaczynać:

">" głęboko na końcach konturu, płytko na środku
"<" głęboko na początku konturu, płytko na końcu
"><" głęboko na środku konturu, płytko na końcach
"<>" płytko na środku konturu, głęboko na końcach
bez powyższych znaków - jednakowa głębokość na całej długości konturu.

W tym trybie ignorowana jest liczba przejazdów (zawsze jeden)
Głębokość właściwa to głębokość wpisana w zakładce "grupa" a głębokość płytka
jest w polu głębokość łączników. Informacje zapisane w zakładce kontur są całkowicie ignorowane.


Dodano możliwość podłączenia Joga dla tych którzy nie używają wejść LIMIT do krańcówek.

Przyciski kierunków podpinamy tak samo jak byśmy podpinali krańcówki. Różnica jest jedynie w działaniu. Po naciśnięciu przycisku dana oś przemieszcza się w danym kierunku. Najpierw powoli a po ustalonym (w ustawieniach) czasie szybko.
W ustawieniach na pierwszej zakładce w polu „jog zewnętrzny” możemy ustawić początkową małą prędkość, czas przełączenia na wysoką prędkość, oraz wartość wysokiej prędkości.
Jog wykorzystuje wejścia LIMIT dla osi X oraz Y. Sterowanie osią Z rozwiązano w ten sposób, że trzeba przytrzymać przycisk RESET (I4) i dany kierunek w osi Y.
Jeżeli jadąc w jakimś kierunku np. X+ przyśniemy jednocześnie przycisk X- to oś przemieszczała się będzie w kierunku X+ cały czas z małą prędkością.

UWAGA!! W tym trybie pracy wejścia LIMIT XY są jaka NO !!

Aby Jog działał trzeba mieć włączone SoftLimit w ustawieniach. Wymaga także Firmware >=1.24


Zrobiłem też nową (chyba ładniejszą) miarkę pod LKM

Poprawiono błąd w imporcie DXF.
 

wersja 101.748 z dnia 15.02.2012

UWAGA !!!
Przeorganizowano sposób pracy silników. Dlatego ta wersja programu wymaga już FirmWare w wersji >1.20. Absolutnie nie należy używać jej w wcześniejszymi wersjami firmware !!!!

Dodano „SOFT LIMIT” czyli programowe ograniczenie obszaru pracy maszyny. Ptaszek do włączania tej opcji jest w ustawieniach przy ustawieniach rozmiaru roboczego maszyny. Włączenie
sprawia, że nie potrzebne stają się krańcówki LIMIT a wejścia te mogą być w przyszłości wykorzystane w innym celu. Należy zaznaczyć, że po przekroczeniu granicy „limit” silniki nie zatrzymują się natychmiast ale rozpoczynają hamowanie, które (zależnie od maszyny i prędkości) może kilka milimetrów zająć. Dlatego ustalając rozmiar obszaru pracy (w ustawieniach) należy to uwzględnić.

Dodano możliwość ustawienia długości zjazdu z krańcówek po bazowaniu. Dotychczas była to na stałe wartość 10mm dla wszystkich osi. Teraz dla XY można samemu ustalić odległość.

Zmieniono kolejność obróbki przy wybieraniu kieszeni. Do tej pory, przy wybieraniu w wielu przejściach każda ścieżka była wybierana „do dna” teraz cała kieszeń wybierana jest warstwami. Ważne jest aby w nazwie grupy z wybieraniem kieszeni zachowany był tekst „Pocked” po tym program rozpoznaje, że ma g-kod w takiej kolejności tworzyć. Także oś „Z” przy wybieraniu unoszona jest tylko wtedy gdy przejazd do następnego konturu koliduje z granicami wybierania. Informacja czy oś ma być uniesiona czy nie zawarta jest w nazwie konturu. Jeżeli nazwa zaczyna się od znaku „*” to dojazd do takiego konturu będzie bez unoszenia osi „Z”.

Dodano możliwość tworzenia offsetów dla konturów otwartych.

Dodano też specjalny tryb dla grup „Drill” który umożliwia wiercenie z łamaniem wióra. Tak samo jak wyżej, ważne jest aby w nazwie grupy z wierceniem zachowany był tekst „drill” po tym program rozpoznaje, że ma taki g-kod tworzyć.

W PikoCam-ie klawiszem DEL można kasować kontury i grupy. Kontury kasowane są bez okienka potwierdzającego!

Ustawieniach G-kod dodano możliwość wyłączenia „ściągania do zera” plików HPGL i DXF

Dodano zapis w formacie STL po skanowaniu dalmierzem laserowym.

Dodano możliwość zmiany wielkości materiału z poziomu makra robi się to funkcjami
SetXSizeMat(v:extended)
SetYSizeMat(v:extended)
SetZSizeMat(v:extended)

wersja 101.740 z dnia 29.12.2011

Opcja „Optymizuj” w zakładce „GRUPA” PikoCAM-a  teraz dodatkowo automatyczne scala sąsiednie kontury (jeżeli jest to możliwe).
Poprawiono obsługę G2 G3.

wersja 101.739 z dnia 9.12.2011

Poprawiono działanie procentowego przyśpieszania/zwalnia wykonywanego programu. Teraz  działa praktycznie w czasie rzeczywistym. Aby funkcja działała dobrze należy mieć zainstalowane firmware >=1.09. Bez tego regulacja będzie tylko w zakresie 30-100% (a nie 30-250%)

W ustawieniach, parametr „współczynnik agresji na łukach” zamieniono na „kąt hamowania”. I jest to maksymalny kąt między sąsiednimi wektorami gdzie maszyna nie będzie hamowała. Zatem im większa wartość tym większe zakręty maszyna będzie forsować bez hamowania. Parametr domyślnie ustawiony jest na 15 stopni.

Po wczytaniu za pomocą „Otwórz” jakiegoś programu,  wszystkie parametry w zakładce „Program” ustawiane są na domyślne. Także procentowe  przyśpieszenie/zwolnienie  programu ustawiane jest na 100%. Natomiast użycie „AKTUALIZUJ” pozostawia wszystkie te parametry bez zmian.

Jeżeli  przyśpieszenie/zwolnienie ustawimy na >100% mruga teraz znak „%” nad okienkiem przyśpieszenia. Do tej pory pulsował cały wyświetlacz prędkości jednak utrudniało to (w odczuciu autora) odczyt prędkości.

Można teraz nawiązać połączenie klawiszem TAB. Rozłączyć można Shift+TAB.

 

wersja 101.738 z dnia 18.11.2011

Dodano możliwość postawienia znacznika na danym wektorze.  Dzięki temu nie trzeba rozpoczynać pracy od całego wektora. Oczywiście jest to pomocne wtedy, kiedy wektory są bardzo długie a obróbka powolna lub niewskazany jest ponowny przejazd.
Także po pauzie program nie cofa się już na początek przerwanego wektora a co najwyżej 10mm do tyłu. Na przejazdach G1 znacznik można postawić co 10mm natomiast na G2 G3 tak jak ustawiono „dokładność G2G3” w ustawieniach.

Dodano nowe skróty klawiaturowe
CTRL+Z   jazda z prędkością dojazdową do pozycji X,Y znacznika
CTRL+”<” przesunięcie znacznika do tyłu i jazda do niego
CTRL+”>” przesunięcie znacznika do przodu i jazda do niego
CTRL+X    jazda z prędkością dojazdową do pozycji 0,0 materiału
CTRL+C    jazda z prędkością dojazdową do pozycji X,Y środka materiału
CTRL+M   jazda z prędkością dojazdową do pozycji X,Y wskaźnika myszki (działa tylko w widoku 2D i perspektywie Yx)
BACKSPACE czyszczenie ścieżki narzędzia.

Aby postawić znacznik wystarczy kliknąć na wektor. Za pierwszym kliknięciem znacznik ustawiany jest zawsze na początku wektora. Za drugim kliknięciem można wybrać dokładną pozycję (o ile wektor jest dłuższy niż 10mm oczywiście). Aby zacząć pracę od wybranego  momentu klikamy na przycisk „=” przy okienku „START” w zakładce RUN.

wersja 101.737 z dnia 4.11.2011

Dodano obsługę makr M3/M5.
Dodano wczytywanie plików w formacie ESSI.

wersja 101.736 z dnia 19.10.2011

Dodano możliwość tworzenia „makr”.

W PikoCam-ie dodano:
    * możliwość wyboru narzędzia dla grupy konturów.
    * możliwość wejścia po rampie dla grupy konturów.  

wersja 101.735 z dnia 27.09.2011

Dodano możliwość uruchomienia  funkcji „Jazda referencyjna” oraz „pomiar wysokości materiału” za pomocą przycisków lokalnych sterownika. Tak więc naciskając jednocześnie:
RESET+STOP -> inicjujemy pomiar wysokości materiału
RESET+PAUZA -> inicjujemy jazdę referencyjną

Usunięto błąd „samoprzestawiania” się niekiedy wartości w okienku „KROK” dla posuwu ręcznego co było dosyć niebezpieczne.

Okienko wyświetlające prędkość obróbki teraz pulsuje jeżeli procentowe przyśpieszenie ustawione jest na >100%

Poprawiono kilka błędów w odczycie plików DXF.

Poprawiono generowanie łączników z plików DXF.

Zwiększono limit piór (do 30) w odczycie HPGL.